Schattig liefdesverhaal

Een boek is in mijn ogen al een heel eind op weg als het fijne hoofdpersonages bevat. Liefde & Gelato is daar een goed voorbeeld van. Ik was nog maar net begonnen, maar ik merkte al meteen dat ik me niet aan Lina zou gaan ergeren. De manier waarop Welch Lina’s gedachten op papier heeft gezet, doet me erg denken aan de manier waarop ikzelf denk. De dingen die Lina opmerkt, het vleugje sarcasme, hoe ze zichzelf tot de orde roept als haar gedachten afdwalen… Het kwam me allemaal bekend voor en daardoor kwam het goed binnen.

Toch bevat dit boek niet alleen een fijn hoofdpersonage. Lorenzo vind ik net zo leuk en ik kon enorm lachen om de awkwardness van Howard. En Lorenzo’s moeder! Eigenlijk vond ik alles aan dit boek leuk! Het gevaar met fragmenten van een dagboek is natuurlijk dat lezers daar niet altijd op zitten te wachten. Dat had bij Liefde & Gelato ook wel eens. Zeker omdat Lina het dagboek gebruikt om te vluchten van de werkelijkheid, waren het vaak momenten waarop ik júíst wilde weten hoe het verder met haar ging. Toch heeft het dagboek in dit boek wel echt een toevoeging, het speelt namelijk een grote rol en zorgt ervoor dat Lina uiteindelijk alles over haar moeder en haarzelf te weten komt.

Ik kan me voorstellen dat sommige lezers van dit boek het irritant vinden dat er af en toe Italiaanse woorden worden gebruikt. Toch vind ik het wel iets hebben en ben ik blij dat er niet een vertaling tussen haakjes bij stond, ofzo. De grap is namelijk dat Lina er vaak ook geen bal van begrijpt!

De cover van dit boek is natuurlijk heel lief, dus ik hoopte dat die een beetje symbool zou staan voor het verhaal. Ik kan je zeggen dat dit verhaal minstens zo schattig en lief is als de cover. Lina haat het om naar Italië te gaan, maar ze houdt toch van het land. Hoe het landschap en de huisjes worden beschreven was echt fantastisch. Natuurlijk heb ik wel een beetje valsgespeeld, aangezien ik zelf ook in Italië zat en het met mijn eigen ogen kon zien. Maar ik geloof echt dat ook mensen die Italië nooit hebben gezien, zich precies kunnen voorstellen hoe het er allemaal uitziet en volgens mij doet dit boek je ook echt verlangen Italië eens te bezoeken. Heerlijk!

Ook het liefdesverhaal, of liever gezegd, de liefdesverhalen, zijn leuk. In haar moeders dagboek leest Lina alles wat haar moeder heeft meegemaakt in Italië, dus ook alles over haar liefdesleven. Wat had dat liefdesleven een ongelukkig einde, zeg! Ondertussen voel je dat Lina ook steeds sterkere gevoelens krijgt voor een zekere Italiaanse jongen. Ik vond het zo leuk om te zien dat die twee liefdesverhalen, dat van Lina en dat van haar moeder, zich met elkaar verbonden.