Verhaal met gebrek aan leestekens, maar met een heerlijk filosofisch randje

Mij niet gezien viel bij mij niet meteen in de smaak. Het boek was zeker niet slecht, maar het was net niet interessant genoeg om mij volledig te boeien. Verder was er iets heel raars. Er werden geen aanhalingstekens gebruikt! De eerste keer dat ik merkte dat ze er niet waren raakte ik meteen al in de war. Daarna begon ik me er aan te ergeren. Niet eens zozeer omdat ik het niet snapte, want ik raakte er redelijk snel aan gewend. Nee, door het gebrek aan leestekens kwam in mij de vraag op: Waarom? Waarom zou de auteur geen aanhalingstekens gebruiken? Het stomme is dat ik daar dus nog steeds geen antwoord op heb.

Maar goed. Dit verpestte heus niet het hele verhaal. Het fijne was dat het in Mij niet gezien niet zozeer draait om de dialogen. Het gaat meer om de observaties en gedachten van Mila. Hoewel Mila op mij veel ouder overkwam dan twaalf jaar, vond ik het leuk dat ze alles zo filosofisch beredeneerde en dat ze zo serieus bleef. Ze kwam misschien soms wel wat ouder over, maar de vastberadenheid (en soms toch wat naïviteit) waarmee ze te werk ging, gaf mooi weer dat ze toch nog echt een kind was. De zoektocht naar het paasei voor haar vriendin, de vriendschap die ze opbouwt met een baby, haar heimwee naar huis, de meningen die ze over alles en iedereen heeft… Zo onschuldig!

Toch begreep Mila alles. Ik vond het mooi hoe serieus ze was en soms deed ze me wel eens een beetje denken aan mijzelf. Maar om als twaalfjarige al zo veel te begrijpen? Ik ga natuurlijk niet te veel spoilen, maar aan het einde van het boek kwam ze wel erg wijs over en trok ze conclusies die je als kind eigenlijk niet kunt trekken. Het ging wat mij betreft een beetje ver en het deed een beetje af aan de geloofwaardigheid. Maar toch was ik soms een beetje ontroerd door de lieve Mila.

Dus. Ik weet niet heel goed wat ik van dit boek vind. Aan de ene kant is het mooi, aan de andere kant toch niet helemaal geweldig. Ik snapte niet zo goed wat nou echt de rode draad van het verhaal was. Misschien de zoektocht naar jezelf? Ik weet het niet. Wel vond ik de filosofische insteek heel erg leuk en vond ik vooral de soms wat naïeve houding van Mila het boek geloofwaardig maken.

Meer recensies kun je lezen op RabbitBookz.