Een verhaal met HEEL veel verschillende elementen!

Ik sloeg het boek open en werd meteen overspoeld door informatie. De proloog speelde zich gewoon af in het dagelijks leven van de hoofdpersoon, maar leidde het boek ontzettend goed in. Een paar terloopse verwijzingen waren in staat heel veel informatie over de achtergrond van het verhaal te geven, waardoor ik niet het gevoel had dat het aan me werd opgedrongen. Toch begon het me later wat te duizelen. Al die namen, stromingen, bevolkingslagen en plaatsen… Het meeste was ik in de volgende regel alweer vergeten. Eerst las ik nog terug, maar ik besloot daarna gewoon door te lezen, in de hoop dat ik het later zou begrijpen.

Dat was zeker het geval. De wereld van The Diabolic is ontzettend ingewikkeld, maar daardoor des te interessanter! Het verhaal speelt zich een aardig eind in de toekomst af, waardoor de mensen allerlei nieuwe dingen hebben ontdekt. Het meest opvallende is natuurlijk dat ze de genetische eigenschappen van mensen en dieren kunnen bepalen, waardoor het niet meer echt mensen en dieren zijn. Je hebt Dieners, die alles doen wat je ze opdraagt, bijvoorbeeld. De hoofdpersoon in dit verhaal is ook genetisch gemanipuleerd, Nemesis is namelijk een Diabolic. Haar lichaam is enorm sterk en ze kent alleen liefde voor Sidonia, het meisje dat ze beschermt met haar leven. Het lijkt moeilijk te bevatten, maar het wordt juist heel duidelijk uitgelegd.

De grote vraag waar het in The Diabolic om draait is of Nemesis iets van menselijkheid in zich heeft. Misschien is dát niet de meest originele insteek, maar het werd in dit boek verdraaid goed uitgewerkt. Het punt is: Nemesis weet dat ze niet in staat is de meeste menselijke emoties te voelen, maar dat doet haar helemaal niets. Ze hoeft er niets aan te veranderen. Haar wereld draait om één persoon: Sidonia. Alles. Gaat. Om. Sidonia. Door een gebeurtenis in het verhaal komt ze daar los van en heeft haar leven eigenlijk geen nut meer, maar toch blijft Sidonia belangrijk. Als Nemesis dan eindelijk toe moet geven dat ze niet zo onmenselijk is als iedereen zegt, is ze daar helemaal niet blij mee. Ze doet er zelfs alles aan nog steeds onmenselijk te zijn! En het is ook niet dat opeens alles wat ze doet haar menselijkheid bewijst. Ze doet nog steeds dingen die niemand met ook maar een beetje gezond verstand zou doen en heeft nergens spijt van. Eindelijk eens iemand die niet verandert in een softie. Nemesis blijft Nemesis.

Er gebeurt echter zo veel meer. Ik heb totaal geen verstand van politiek (en ik HAAT maatschappijleer), maar ik ging helemaal op in alle politieke spelletjes die de adellijke personen in dit verhaal met elkaar speelden. Iedereen wil macht en doet de raarste dingen om dat te krijgen. Daarnaast houdt de adel de mensen die op de planeten wonen (ja, de adel woont op ruimteschepen, hoe cool?!) een beetje dom en zorgt de keizer ervoor dat geen toegang hebben tot de wetenschap. Zo is er ook nog een dystopische samenleving ontstaan. Er gebeurt zo veel, maar ik was echt verbaasd over hoe overzichtelijk het bleef. Natuurlijk werd ik af en toe helemaal gek van al die verschillende elementen, maar eigenlijk was het heel logisch en alles paste precies in elkaar. Knap!

Ik heb enorm genoten van dit boek. Het enige waar ik soms wat minder enthousiast van werd was de overload aan informatie en verschillende onderdelen in dit verhaal. Toch zou ik ze niet willen missen, want al die gebeurtenissen maken The Diabolic tot een superboek! Ik was fan van Nemesis, ook al moet je haar niet boos maken. Haar nuchtere kijk op de chaotische wereld maakte alles makkelijk te begrijpen, veel makkelijker dan als de hoofdpersoon 100% mens was geweest. Ik snap eigenlijk nog steeds niet hoe zo een uitgebreid verhaal in één boek kan zitten, maar het kan! Een aanrader? JA!