Een toer langs de 'greatest hits' van Tais Teng

Disclaimer: ik ken de auteur ondertussen persoonlijk. Dit boek verscheen bij Uitgeverij Macc, waar ook mijn boeken verschijnen. Ik heb in diverse bundels en tijdschriften gestaan samen met Tais Teng en heb hem ook gevraagd voor tot nu toe alle door mij samengestelde anthologieën. Daarvoor heeft hij ook de covers gemaakt. Ik kocht dit boek omdat ik Tengs verhalen leuk vind.

8+ Eigenlijk hoef ik geen recensie over deze verhalenbundel te schrijven. Heb je al eerder verhalen van Tais Teng gelezen, dan weet je precies wat je hier kunt verwachten en heb je nooit eerder iets van Tais Teng gelezen dan is deze bundel een prima manier om hem en zijn schrijfstijl te leren kennen. Hoe dan ook ontspannen leesvoer voor de SF- en fantasyliefhebber. Vermakelijk, maar zonder lang te blijven hangen. De krachten van Teng als auteur komen hier duidelijk naar voren. Van alle Nederlandstalige SF-auteurs heeft hij de levendigste verbeelding. Ikzelf meen ook best een grote fantasie te hebben, maar die valt in het niet bij die van Tais Teng. Nieuwe verhaalwerelden schudt hij uit zijn mouw. Maar hij weet ze ook nog levendig te beschrijven, zelfs volslagen vreemde omgevingen, waarbij hij archaïsche woorden gebruikt, maar zonder barok te worden. De rijkdom in de verhalen is geen luxe, geen overbodige woordenbrij, maar compact. Dialogen zijn snel, bijna kortaf en het verhaal schiet verder naar een volgende omgeving. Hier vind je onder andere een zonnestelsel waar allerlei andere mensenrassen bestaan (geïnspireerd door de pulp SF/planetary romance van auteurs als Leigh Brackett - dit verhaal bevat een mooie knipoog naar haar werk), maar ook een versie van de Aarde waar de oceanen zijn drooggevallen en een lange rivier van de omgeving van IJsland naar het zuiden loopt om de punt van Zuid-Amerika heen en koopvaarders zestig jaar reizen om daar te komen. Een andere schrijver zou een zesdelige romanserie schrijven die zich in deze omgeving afspeel, Teng houdt het bij een verhaal. Verder is er de levendige Cirkelzee-wereld bekend uit een eerdere bundel van zijn hand en ook het Zothique van Clark Ashton Smith inspireerde Teng zo dat hij er nog meer verhalen over schreef na zijn eerdere bundel 'Gekleed in soepel mummyleer'.
Helaas blijkt ook uit deze bundel weer dat Teng vaak terugvalt op vaste personagetypes en vaste verhaalstructuren. Ik las de laatste tijd in diverse verhalenbundels verhalen van Teng die ik geweldig vond, verrassend, sterk van opbouw en met een briljant einde. Maar dit waren bundels die de auteur voor een uitdaging stelden, zoals 'Vreemde steden, bijzondere oorden' en 'De bar met de duizend deuren' - waarvoor hij niet in vaste patronen kon terugvallen. In 'De zoon van de basiliskenporder' zien we weer de ietwat timide maar toch naar avontuur verlangende jongemannen die in de ban geraken van doortastende, heldhaftige vrouwen en door hen op sleeptouw worden genomen, of de tovenaars en machthebbers die denken het lot te slim af te kunnen zijn maar door de eenvoudige handelaar het onderspit delven. Laten we eerlijk zijn, dit type verhaal werkt gewoon goed voor Teng en hij heeft het ondertussen ook wel verdiend om op zijn eigen successen te kunnen terugvallen. Het maakt voor mij alleen de verhalen wat minder memorabel. Wat beter werkte voor mij waren sommige van de wendingen in de Zothique-verhalen (heerlijk villein. Goede weird fiction). Ook heel mooi vond ik 'Waar de koperen torenhaaien kraaien' - ook hier een jongeman die door een doortastende dame wordt meegetrokken, maar de wereld (een versie van de onze) was verrassend en het slot was onverwacht, maar klopte wel. Deze zal me bijblijven - een van de betere verhalen van Teng die ik de laatste tijd heb gelezen. Ook in het korte SF-verhaal 'Sloombootinspecteur' viel Teng niet in oude patronen terug en dit verhaal vond ik geweldig - de wending aan het eind was briljant!
Iets minder enthousiast was ik over de redactie. Zelfs Teng blijkt een van de schrijvers die zich door het Engels laat inspireren (of misschien waren een paar van deze verhalen uit het Engels terugvertaald) en met 'het' verwijst naar mannelijke of vrouwelijke woorden. Bijvoorbeeld. 'Een glanzende paddenstoel ... Het zag er zo heerlijk uit, dat ze het wel moest plukken.' en 'Een drachme ... Het straalde met de gloed van bergkoper.' Ook ontbrak bij sommige werkwoorden in meervoudsvorm de laatste 'n'.
Kortom, geen verrassende bundel van Tais Teng, maar een mooie terugkeer naar een paar van zijn favoriete werelden, de Cirkelzee en Zothique, met als toevoeging nog een aantal andere sterke verhalen, vol verbeelding, geschreven in een levendige stijl. Hou je van de verhalen van Tais Teng, of van avontuurlijke SF vol verbeelding waarbij de diepgang van de personages wat minder belangrijk is, dan is dit absoluut een aanrader.