Vertrouwen schenken is niet zo vanzelfsprekend

De vrouw die moord riep is het debuut van Naomi de Meer. Het verhaal is gebaseerd op de Griekse fabel De jongen die wolf riep van Aesopus (600 v. Chr.) Dit legt de Meer in een nawoord uit aan de lezer. De moraal van deze psychologische thrillernovelle: “Leugenaars worden niet geloofd ook al spreken ze de waarheid.”

Angst wordt gezien als een nuttige emotie. Als deze het overneemt van gezond verstand komen we in de gevarenzone en beïnvloed angst ons dagelijks leven. Niet geloofd worden door de politie en te boek gezet worden als iemand die geestelijke bijstand nodig heeft, is niet fijn. Helemaal als hulp nodig is, en het daardoor niet geboden wordt.

Aesa heeft een angststoornis ontwikkeld sinds haar ouders voor haar ogen vermoord zijn. Ze ziet en hoort dingen die er niet zijn, en is hiervoor onder behandeling. Door berichtjes die ze krijgt, gaat ze steeds meer aan zichzelf twijfelen en als er dan ook nog vreemde telefoontjes volgen wordt ze radeloos. De enige waarmee ze dit kan bespreken is haar vriendin Evi die basispsycholoog is. Het privéleven van Evi is onrustig. Op het werk staat ze onder druk en is bang om fouten te maken. Toch probeert ze er voor haar vriendin te zijn, maar leugentjes maken dat Aesa haar geloof in Evi aan het verliezen is.

Het plot is goed opgebouwd en wordt afwisselend verteld vanuit Aesa en Evi. De Meer weet met zorgvuldig aangebrachte dwaalsporen de lezer mee te laten nadenken wie Aesa stalkt. De gevoelswereld van de personages zijn realistisch vormgegeven. Evi is onzeker over haar relatie met Lars, waarin ze als voetveeg door hem behandelt wordt, en de oorzaak bij zichzelf zoekt. Ze heeft faalangst, ergert zich aan Aesa’s angsten en heeft moeite haar te geloven. Aesa heeft last van nachtmerries, krijgt houvast door het begrijpen van haar gedachten en twijfelt aan de vriendschap met de ambitieuze Evi. De deur uitgaan is voor haar een grote overwinning, maar waarbij een paniekaanval op de loer ligt als er zich iets onvoorziens voordoet.
In De vrouw die moord riep zit een voelbare onderhuidse spanning. Spanning wordt in het verhaal gebracht door het zaaien van twijfel en de manier waarop steun aan iemand geschonden wordt door leugentjes om bestwil te vertellen. De Meer heeft een vlotte schrijfstijl die dreiging en vragen oproept voor de lezer. Ze weet dit in ongeveer honderd bladzijdes neer te zetten. In deze novelle zijn thema’s als leunen op een steun en toeverlaat, geloof in de medemens en het oppikken van signalen afgegeven door de omgeving verwerkt. Het einde is niet helemaal onverwacht maar past heel goed bij deze novelle.

De vrouw die moord riep is een spannend tussendoortje waarin vertrouwen schenken niet zo vanzelfsprekend is en voor problemen zorgt.

Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers en van De verhalenfabriek ontving ik mijn recensie exemplaar