Meeslepend van begin tot het eind

Hoi Jolanda, Zelf heb ik net 'Joe Speedboot' uit. Ik zie dat jij het boek vijf sterren hebt gegeven. Zelf heb ik een beetje moeite met de geloofwaardigheid van Fransjes ongeval waar het hele verhaal min of meer op berust. Hoe zie of verklaar jij het ongeval? Is er iemand die echt in een veld zou gaan liggen waar gemaaid wordt? Daarbovenop maakt zo'n maaier ontzettend veel herrie, had Fransje daar niet wakker van moeten worden, zeker naarmate het dichterbij komt?

Dag Cindy, Wat leuk dat je reageert op mijn recensie! Ik kan mij heel goed voorstellen dat het ongeloofwaardig overkomt, in het gras blijven liggen terwijl er door trekkers gemaaid word, wie doet nu zoiets?! Fransje dus, de middelbare scholier met het puberbrein waarin van alles gebeurt, die denkt: nu gaat het echte leven beginnen en ga ik antwoord krijgen op mijn vraag wat dat nu inhoud, het échte leven. Wat een teleurstelling voor hem dat na de eerste nieuwigheid blijkt dat er eigenlijk niets veranderd, we ploegen maar gewoon door “‘t Is zoals het is”…. Ik denk niet dat Fransje gewoon een middagdutje in het gras deed. Zoals ik het lees(eind blz103) lijkt het wel een soort trance waarin hij zich bevond:” ik zonk tot waar het donker was”. Zelf zegt hij ook: “geen slaap zo diep dat je John Deere niet hoort aankomen” . Ik denk dat de puberale fase waarin Fransje zich bevond een verklaring is voor zijn actie en ongeval. Vond je het trouwens verder wel een goed boek? Hartelijke groet Jolanda

Dank je wel voor de uitleg. Ik snap nu in ieder geval wel hoe jij aan de vijf sterren komt. Ik had “geen slaap zo diep dat je John Deere niet hoort aankomen” ook gelezen en juist daardoor snapte ik het geheel helemaal niet meer. Als de schrijver dit zelf ook al aanvoert waarom dan zo'n ongeloofwaardig ongeval nog eens benadrukken. Met jouw uitleg van een soort trance snap ik het nu wel beter. Ik ga er verder over nadenken wat ik hier nou precies van vind. Van het verhaal zelf heb ik wel genoten. Dit is mijn eerste kennismaking met Tommy Wieringa, wat kan hij ontzettend mooi schrijven. Kleine details die zijn sterke observerende vermogen verraden in de tekst. Hoe hij schrijft, met minimale woorden zo beeldend. Het rustige leven van een dorp die niet alleen weerspiegelt wordt in het verhaal, maar ook in de opzet van de tekst. De humor en de structuur van penseel en zwaard, waar ook een verschil in zit met de beleving van Fransje en zijn ongeluk. In eerste instantie dacht ik hier aan een continuïteitfout. En kon ik het ongeloofwaardige ongeval niet uit mijn hoofd krijgen. Dat is voor mij toch iets waar het hele verhaal op gebouwd is. Voordat ik een recensie ga schrijven ben ik eerst aan het kijken of ik het verhaal sluitend kan krijgen. Vandaar mijn vraag. Het verhaal zal niet voor niks het boek van 'Heel Nederland leest zijn geweest'. Nogmaals bedankt voor je antwoord, ik ga eens kijken wat ik ermee kan, of het verhaal bij mij toch op vier sterren blijft hangen of naar de vijf gaat.

Ja, Tommy Wieringa is een genot om te lezen, prachtige zinnen en observaties. Ik ben benieuwd naar je recensie en mocht je hierna meer willen lezen van Wieringa, kan ik je Nirvana van harte aanbevelen!

Die ga ik onthouden. Bedankt voor de tip!