Coronacrisis-klepper

De graaf van Monte Cristo

Zoals velen van ons moet ik altijd een drempel over om aan een dikke pil te beginnen, ook wel bekend als klepper. Sommige kleppers staan jarenlang op mijn lijst van nog te lezen boeken. Daar doen ze ook niemand kwaad, dus lekker laten staan, is de gedachte.

Maar in tijden van coronacrisis en thuisquarantaine is alles anders en is er wat meer tijd beschikbaar voor een ouderwetse dikkerd. Een klassieker die al lang op mijn lijst stond was De graaf van Monte Cristo van Alexandre Dumas (de ouwe). Toen een illuster lid van de Hebban community aangaf dat dit boek op nummer 1 staat in haar top 25 werd ik nieuwsgierig en wipte de drempel over: dit werd 'm. De editie die ik heb gelezen is de digitale Engelstalige Penguin-classics van 1385 pagina's.

In grote lijnen kende ik het verhaal wel. Ik herinner me vaag dat ik ooit de verfilming heb gezien met Jim Caviezel in de rol van Edmond Dantes. Het boek is in 1844 verschenen en werd in eerste instantie als feuilleton gepubliceerd in een krant. Dit is te merken aan de vrij korte hoofdstukken en de cliffhangers, waardoor je geprikkeld wordt om door te lezen. Mij beviel deze vorm wel.

De graaf van Monte Cristo is een ouderwetse avonturenroman. Wanneer de jonge Edmond Dantes op 19-jarige leeftijd op het punt staat te trouwen met zijn beeldschone geliefde Mercedes en ook nog eens promotie krijgt tot kapitein van het schip waar hij op werkt, lijken het leven en de toekomst hem toe te lachen. Helaas, door listig verraad van jaloerse en hebzuchtige lieden wordt Edmond gearresteerd en opgesloten in Chateau d'If bij Marseille. Daar zit de arme knul 14 jaar in eenzame opsluiting.

Na enkele jaren krijgt hij clandestien contact met een oudere medegevangene en dit blijkt later zijn redding te worden. Sterker nog, Edmond weet op ingenieuze wijze te ontsnappen en krijgt de beschikking over immense rijkdom. Getransformeerd tot de graaf van Monte Cristo geeft hij zich over aan het nemen van wraak op de lieden die zijn leven hebben vergald en inmiddels allemaal deel uitmaken van de high society in Parijs.

Tot het moment dat Edmond ontsnapt en op het eiland Monte Cristo aan het speuren is naar een schat, is het boek een echte avonturenroman. Maar wanneer de graaf van Monte Cristo zijn opwachting maakt in Parijs, wordt het verhaal een soap die zich afspeelt in de hogere sociale klasse van Parijs rond 1840. Het doet een beetje denken aan The Bold & the Beautiful, met de intriges en luie verwende figuren wiens voornaamste bezigheden zijn roddelen en het in de smaak vallen bij het andere geslacht.

Wat ik las in een recensie over het boek is dat Edmond Dantes / de graaf van Monte Cristo in feite een voorloper is van de superhelden van de 20e eeuw (Marvel etc.): hij is uiteraard aantrekkelijk en bezit over bijna bovenmenselijke gaven en inzichten. Wat ik mooi vind is dat Dumas een fijn inzicht toont in de menselijke natuur en alle personages uitstijgen boven het bordkartonnen niveau. Het jarenlang voorbereide plan van Edmond is geraffineerd en volmaakt. Wraak blijkt uiteindelijk echter niet zijn ultieme verlossing te zijn.

Ondanks dat het verhaal van Monte Cristo ruim 175 jaar oud is, leest het als een trein. Of dat aan de vertaling ligt weet ik niet. Aan enkele elementen kan je wel merken dat het zich afspeelt in een tijd die voor ons gedateerd is. Slavernij is nog niet afgeschaft, van racisme heeft men nog nooit gehoord (de graaf van Monte Cristo heeft een trouwe Nubische 'negerslaaf'), en eer en status zijn zo belangrijk dat sommige zotten daarvoor hun leven op het spel willen zetten.

Ik ben een paar weken met dit boek zoet geweest en dat was geen straf. De thuisquarantaine en een goede klepper gaan prima samen.