IJskoud het lekkerst - tot nu toe ;-)

Na Galgenveld – de eerste in de reeks Noordzeemoorden – was het een kwestie van tijd om de tweede te verslinden. Het is zo'n serie die ik een beetje vergelijk met de serie De vijf die ik vroeger graag las. Niet de verhalen op zich maar het gevoel dat je bekruipt als je lekker in een boek wil duiken en de rest van de wereld je gestolen kan worden.

Maud en Kyra waar we al mee kennis maakten in deel 1 komen elkaar ook in IJskoud weer tegen.
Het is een paar maanden later en Kyra is ondertussen begonnen aan haar studie Forensisch onderzoeker. Haar karakter wordt op een goede manier uitgediept en de toevoegingen maken haar haar steeds meer levendig voor mijn gevoel. Haar zoektocht naar haar verdwenen zus gaat ook nog steeds door en ze gaat zelf op onderzoek uit, volgt naar eigen zeggen de voetstappen van Sarina op weg naar het onbekende – al is er weinig hoop na de vier jaar die zijn verstreken sinds ze verdween.

Maud heeft Kyra beloofd om haar zoektocht te steunen door in dossiers en aanwijzingen te duiken. Tot er opeens uit het niets kinderen beginnen te verdwijnen.
Ook Maud's karakter wordt dieper uitgewerkt met flashbacks naar een oude zaak die haar nog steeds de rillingen bezorgt. Daardoor neemt ze deze zaak van de vermiste kinderen persoonlijk ook heel erg hoog op en zet alles op alles om het onderzoek gaande te houden, amper slapen – weinig thuis zijn. Ook de zorgen om haar dochter Roos – het zogenaamde loslaten en de moeilijke pubertrekjes waar ze zich druk om maakt. Al met al een enerverende tijd voor Maud en haar team, een race tegen de klok en een groots opgezette operatie om de kinderen op te sporen.

We lezen in principe vier verhaallijnen.
Maud – Kyra – de beleving van de vermiste kinderen en dan weer die dekselse mysterieuze schuingedrukte hoofdstukken van/over Jane Doe. Nog steeds ben ik aan het gissen of dit niet toch Sarina is – maar toch word je op de een of andere manier aan het twijfelen gebracht door allerlei aanwijzingen en clues die dan weer impliceren dat het totaal iemand anders is.
Dat doe je goed Isa!! Cliffhangers die je aanzetten tot het lezen van het volgende deel.
En lucky me kan gelijk door naar het volgende deel in de Noordzeemoorden – Ritueel.
Dus als je me mist weet je waar ik met mijn neus in zit ;-)

Heerlijk leesvoer weer om deze herfstige lente door te komen!
http://josesprakeloos.blogspot.nl/2016/04/isa-maron-ijskoud.html