Een verhaal van ontheemding en liefde

Het verhaal speelt in Parijs op het einde van de jaren dertig, vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Ravic is een uit Duitsland gevluchte vrouwenarts zonder papieren. Als chirurg doet hij vaak de moeilijke gevallen voor anderen tegen een kleine vergoeding. Op een avond ontmoet hij Joan, een uit Italië gevluchte zangeres. Tussen Ravic en Joan ontstaat een verhouding van aantrekken en afstoten, van liefde en vertwijfeling. Wanneer Ravic op een dag Haake, zijn Gestapo beul uit Duitsland, denkt te zien wordt hij geconfronteerd met het dilemma: wraak nemen of vluchten...

In deze roman schetst Eric Maria Remarque een indringend beeld van mensen, die om verschillende redenen hun vaderland moesten ontvluchten. Zonder papieren trachten zij toch hun leven zo goed mogelijk op te bouwen, maar zonder echte verwachtingen.: "wij hebben onze dromen omdat we anders de waarheid niet zouden kunnen verdragen". .
Steun zoeken ze ook bij mekaar. Maar ook daar is er altijd een strijd tussen liefde en twijfel, mooi neergezet in de voortdurende knipper relatie tussen Ravic en Joan.

Beide hoofdfiguren zijn sterk uitgewerkt tot levensechte figuren.
Ravic, die het moeilijke werk opknapt voor incompetente hoofdartsen. Zijn gevoelens voor Joan schipperen tussen aanvaarding en twijfel. Wanneer hij zijn vroegere Gastapo beul en moordenaar van zijn vrouw ontmoet staat hij voor de keuze: vluchten of wraak nemen. ,
Joan, die ondanks haar echte liefde voor Ravic, geen afstand kan doen van relaties met andere mannen.

Mijn enige bemerking op dit boek is dat het wel wat korter had gemogen. Vooral bepaalde gesprekken tussen Ravic en Joan zijn soms teveel uitgesponnen, neigend naar wat filosofische beschouwingen.
Ik heb dan ook lang getwijfeld tussen vier of vijf sterren. Maar heb het uiteindelijk bij vijf gehouden omdat het boek als geheel toch een sterke indruk nalaat.