Lezersrecensie
Een scherpe schets van het Engeland van de Brexit
Jonathan Coe is één van de bekendste schrijvers van Groot-Brittannië.
Zijn romans hebben nagenoeg allemaal een maatschappelijke ondertoon met een scherpe schets van de Britse politiek en samenleving.
In zijn verschillende boeken gaat het steeds over een bepaalde periode uit de recente geschiedenis.
In 'Klein Engeland' volgen we zijn personages vanaf 2010 tot aan de vooravond van de brexit. Deze laatste en de impact ervan op de mensen speelt dan ook een voorname rol in het boek.
Zo zijn er Benjamin - verlaten door zijn grote liefde en die van een schrijverscarrière droomt - en zijn zus Lois.
Hun dochter Sophie en haar Ian, wiens huwelijk strandt op een verschillende visie op de toekomst van hun land.
Dough, een schrijver van politieke commentaren en die botst met de gevestigde machtsstructuren en politieke spelletjes.
We kijken door hun ogen en ervaringen naar het Engeland van deze turbulente jaren. Jonathan Coe beschrijft een Engeland waar de spanningen tussen voor- en tegenstanders uitvergroot worden, waar mensen veel meer in zwart-wit beginnen te kijken.
Maar ook waar bepaalde groepen de situatie misbruiken om hun eigen agenda op het voorplan te krijgen.
Rechts-radicale groepen die de media manipuleren om het 'brexit' vuur brandende te houden. Hun kernstrategie is dat de "diverse en gevarieerde vormen van ongenoegen die 51,9 % van de kiezers ertoe bracht voor brexit stemmen niet mogen verflauwen zolang de uittredingsprocedure loopt" (416).
Het draait niet meer om wat het beste voor het land is, maar wat voor sommige machtscentra primeert.
Wat dit betekent, is maar al te duidelijk geworden de laatste weken.
Ergens zegt Dough '"...de mensen gaan stemmen zoals ze altijd stemmen: vanuit de onderbuik. Deze campagne zal worden gewonnen met slogans, instincten en emoties" (314).
Achter deze emoties zit het beeld van de verongelijkte blanke, Britse burger, die zijn buik vol heeft van de 'politieke correctheid' in de samenleving, maar ook in bepaalde media en met name bij de BBC. De wrok ook van Ian, wiens anderskleurige ondergeschikte plots zijn baas wordt. Tegen zijn vrouw Sophie zegt hij dan ook "...het brexit kampt gaat winnen. Weet je waarom? Door mensen zoals jij! (331)".
Jonathan Coe hanteert een vlotte en makkelijk leesbare schrijfstijl met mooie dialogen. Dit geeft een mooi en boeiend verhaal
Bij hem geen oeverloze beschrijvingen of uiteenzettingen. Hij vertelt zijn verhaal door de gesprekken en de ervaringen van zijn personages. De karakters zijn dan ook sterk uitgewerkt tot echt levensechte figuren.
Zo schetst Jonathan Coe in dit boek een mooi maatschappelijk, maar kritisch beeld van deze turbulente jaren uit de recente Britse geschiedenis...het verhaal van mensen achter deze brexit saga.
Zijn romans hebben nagenoeg allemaal een maatschappelijke ondertoon met een scherpe schets van de Britse politiek en samenleving.
In zijn verschillende boeken gaat het steeds over een bepaalde periode uit de recente geschiedenis.
In 'Klein Engeland' volgen we zijn personages vanaf 2010 tot aan de vooravond van de brexit. Deze laatste en de impact ervan op de mensen speelt dan ook een voorname rol in het boek.
Zo zijn er Benjamin - verlaten door zijn grote liefde en die van een schrijverscarrière droomt - en zijn zus Lois.
Hun dochter Sophie en haar Ian, wiens huwelijk strandt op een verschillende visie op de toekomst van hun land.
Dough, een schrijver van politieke commentaren en die botst met de gevestigde machtsstructuren en politieke spelletjes.
We kijken door hun ogen en ervaringen naar het Engeland van deze turbulente jaren. Jonathan Coe beschrijft een Engeland waar de spanningen tussen voor- en tegenstanders uitvergroot worden, waar mensen veel meer in zwart-wit beginnen te kijken.
Maar ook waar bepaalde groepen de situatie misbruiken om hun eigen agenda op het voorplan te krijgen.
Rechts-radicale groepen die de media manipuleren om het 'brexit' vuur brandende te houden. Hun kernstrategie is dat de "diverse en gevarieerde vormen van ongenoegen die 51,9 % van de kiezers ertoe bracht voor brexit stemmen niet mogen verflauwen zolang de uittredingsprocedure loopt" (416).
Het draait niet meer om wat het beste voor het land is, maar wat voor sommige machtscentra primeert.
Wat dit betekent, is maar al te duidelijk geworden de laatste weken.
Ergens zegt Dough '"...de mensen gaan stemmen zoals ze altijd stemmen: vanuit de onderbuik. Deze campagne zal worden gewonnen met slogans, instincten en emoties" (314).
Achter deze emoties zit het beeld van de verongelijkte blanke, Britse burger, die zijn buik vol heeft van de 'politieke correctheid' in de samenleving, maar ook in bepaalde media en met name bij de BBC. De wrok ook van Ian, wiens anderskleurige ondergeschikte plots zijn baas wordt. Tegen zijn vrouw Sophie zegt hij dan ook "...het brexit kampt gaat winnen. Weet je waarom? Door mensen zoals jij! (331)".
Jonathan Coe hanteert een vlotte en makkelijk leesbare schrijfstijl met mooie dialogen. Dit geeft een mooi en boeiend verhaal
Bij hem geen oeverloze beschrijvingen of uiteenzettingen. Hij vertelt zijn verhaal door de gesprekken en de ervaringen van zijn personages. De karakters zijn dan ook sterk uitgewerkt tot echt levensechte figuren.
Zo schetst Jonathan Coe in dit boek een mooi maatschappelijk, maar kritisch beeld van deze turbulente jaren uit de recente Britse geschiedenis...het verhaal van mensen achter deze brexit saga.
2
Reageer op deze recensie
