Lezersrecensie
Oei, dit boek pakte mij helaas niet!
‘Opgeruimd staat netjes’ van Vera Kurian stond al een tijdje ongelezen in mijn (boeken)kast te wachten tot ik ’m zou oppakken. Ergens wist ik niet helemaal wat ik ervan mocht verwachten, maar inmiddels weet ik dat wel. En zoals je misschien al aan het aantal sterren ziet, ben ik niet helemaal tevreden
Inhoud
'Opgeruimd staat netjes' - tegenwoordig ook bekend als 'Jij bent de volgende' - volgt Chloe, een jonge vrouw die al jaren wordt gedreven door één ding: wraak. In haar jeugd is haar namelijk iets overkomen dat zo’n diepgeworteld trauma heeft opgeleverd, dat ze het eigenlijk niet meer kan loslaten. Sterker nog, het heeft haar gevormd tot iemand die nergens anders meer ruimte voor heeft. Daar moet dan wel even bij gezegd worden dat Chloe een gediagnosticeerd psychopaat is. Ze voelt hierdoor weinig tot niets… behalve dan de allesoverheersende haat richting Will, de man die verantwoordelijk is voor haar trauma.
Terwijl ze werkt aan haar plan om hem te pakken, ontdekt ze dat er iets veel groters speelt. Ze blijkt niet alleen een jager, maar ook een prooi. Alle studenten die deelnemen aan een studie naar psychopaten zijn in gevaar, zo blijkt als twee van hen op gruwelijke wijze om het leven worden gebracht. Chloe moet dus ook samenwerken met de anderen om te overleven. Maar hoe vertrouw je iemand die, net als jij, geen echte emoties voelt?
'Opgeruimd staat netjes' - Vera Kurian
‘Opgeruimd staat netjes’ van Vera Kurian ontving ik alweer een paar jaar geleden als verrassing van uitgeverij Volt. Zoals ik hierboven al kort noemde, had ik eigenlijk vanaf het eerste moment best wel wat twijfels of dit echt een boek voor mij zou zijn. Ik houd van thrillers, daar niet van, maar dan vooral met een rustpunt: een (hoofd)personage dat ik kan vertrouwen en in wiens voetstappen ik in figuurlijke zin kan treden. Al bij het lezen van de flaptekst wist ik dat dit bij dit boek niet zou gaan gebeuren, maar toch gaf ik het een kans. En dat is ook niet zomaar.
Het uitgangspunt van dit boek is namelijk sterk. Een groep psychopaten die noodgedwongen de krachten bundelt, een onzichtbare dader die hen één voor één probeert uit te schakelen en een hoofdpersonage dat zelf geen greintje empathie kent. Laten we eerlijk zijn: dat klinkt als een cocktail voor een zenuwslopende thriller. Toch miste het verhaal voor mij al vrij snel iets: focus.
Gebrek aan focus
Daarmee bedoel ik eigenlijk dat het tempo gedurende het hele verhaal een beetje hetzelfde bleef. Je volgt de personages in hun dagelijkse bezigheden, vooral wanneer ze hun best doen om erachter te komen wie het nu precies op hen gemunt heeft. Ook staat Chloe centraal, die eigenlijk alleen maar oog heeft voor Will. Ze moet en zal wraak op hem nemen en heeft daarvoor een duidelijk plan in haar hoofd. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Er waren voor mijn gevoel zoveel zijlijntjes, dat je je als lezer niet helemaal lekker kon storten op dat waar het volgens mij om ging: de klopjacht op alle psychopaten en hun zoektocht naar de dader(s). Zo nu en dan leek er wel even sprake van een doorbraak, maar die werd dan ook snel weer aan de kant geschoven voor iets wat op dat moment misschien belangrijker leek. En dat is jammer. Je wil juist – en zeker bij een boek van zo’n 400 pagina’s of meer – op het bekende puntje van je stoel belanden en constant op je hoede moeten zijn. Op het einde zit dat gevoel er wel enigszins in, maar dat was voor mij toch echt te laat.
Veel personages
Daarbij hielp het ook niet dat de auteur er wel heel veel personages in heeft verwikkeld en ze ieder op hun eigen manier een stem geeft. Er is geen vast personage dat je volgt: het ene hoofdstuk lees je vanuit de ene persoon en het volgende weer vanuit iemand anders, zonder dat dit altijd even duidelijk wordt aangegeven. Hierdoor heb ik regelmatig gedacht: wie is dit ook alweer en wat is zijn of haar rol?
Ook Chloe, die dus enigszins een soort hoofdrol vervult, hielp het verhaal niet vooruit. Naast dat ik haar niet kon vertrouwen - waar ik op voorhand al bang voor was - kwam het de leeservaring ook niet ten goede dat ze amper gevoelens heeft. Ik wilde haar begrijpen, meevoelen en meedenken, maar dat gebeurde net te weinig. Ja, ik snapte haar haat jegens Will, maar verder bleef ze op afstand. De enige die dat menselijke gevoel overigens wel enigszins opriep, was André, maar hij speelde slechts een kleinere rol in het geheel.
Conclusie
Uiteindelijk heb ik ‘Opgeruimd staat netjes’ van Vera Kurian beoordeeld met twee sterren van de vijf sterren. Het idee erachter blijft sterk en hier en daar is er zeker wat spanning te voelen, maar de uitwerking wist mij simpelweg niet te raken. Ik vond het tempo te laag, er zaten te veel personages en zijlijntjes in en ik kon maar geen band ontwikkelen met hoofdpersonage Chloe.
Mocht je zelf houden van een thriller met gelaagde personages, benieuwd zijn of psychopaten ideale partners zijn om mee samen te werken en gewoon nieuwsgierig zijn naar hoe dit verhaal echt is, dan is dit boek voor jou vast het proberen waard.
Inhoud
'Opgeruimd staat netjes' - tegenwoordig ook bekend als 'Jij bent de volgende' - volgt Chloe, een jonge vrouw die al jaren wordt gedreven door één ding: wraak. In haar jeugd is haar namelijk iets overkomen dat zo’n diepgeworteld trauma heeft opgeleverd, dat ze het eigenlijk niet meer kan loslaten. Sterker nog, het heeft haar gevormd tot iemand die nergens anders meer ruimte voor heeft. Daar moet dan wel even bij gezegd worden dat Chloe een gediagnosticeerd psychopaat is. Ze voelt hierdoor weinig tot niets… behalve dan de allesoverheersende haat richting Will, de man die verantwoordelijk is voor haar trauma.
Terwijl ze werkt aan haar plan om hem te pakken, ontdekt ze dat er iets veel groters speelt. Ze blijkt niet alleen een jager, maar ook een prooi. Alle studenten die deelnemen aan een studie naar psychopaten zijn in gevaar, zo blijkt als twee van hen op gruwelijke wijze om het leven worden gebracht. Chloe moet dus ook samenwerken met de anderen om te overleven. Maar hoe vertrouw je iemand die, net als jij, geen echte emoties voelt?
'Opgeruimd staat netjes' - Vera Kurian
‘Opgeruimd staat netjes’ van Vera Kurian ontving ik alweer een paar jaar geleden als verrassing van uitgeverij Volt. Zoals ik hierboven al kort noemde, had ik eigenlijk vanaf het eerste moment best wel wat twijfels of dit echt een boek voor mij zou zijn. Ik houd van thrillers, daar niet van, maar dan vooral met een rustpunt: een (hoofd)personage dat ik kan vertrouwen en in wiens voetstappen ik in figuurlijke zin kan treden. Al bij het lezen van de flaptekst wist ik dat dit bij dit boek niet zou gaan gebeuren, maar toch gaf ik het een kans. En dat is ook niet zomaar.
Het uitgangspunt van dit boek is namelijk sterk. Een groep psychopaten die noodgedwongen de krachten bundelt, een onzichtbare dader die hen één voor één probeert uit te schakelen en een hoofdpersonage dat zelf geen greintje empathie kent. Laten we eerlijk zijn: dat klinkt als een cocktail voor een zenuwslopende thriller. Toch miste het verhaal voor mij al vrij snel iets: focus.
Gebrek aan focus
Daarmee bedoel ik eigenlijk dat het tempo gedurende het hele verhaal een beetje hetzelfde bleef. Je volgt de personages in hun dagelijkse bezigheden, vooral wanneer ze hun best doen om erachter te komen wie het nu precies op hen gemunt heeft. Ook staat Chloe centraal, die eigenlijk alleen maar oog heeft voor Will. Ze moet en zal wraak op hem nemen en heeft daarvoor een duidelijk plan in haar hoofd. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Er waren voor mijn gevoel zoveel zijlijntjes, dat je je als lezer niet helemaal lekker kon storten op dat waar het volgens mij om ging: de klopjacht op alle psychopaten en hun zoektocht naar de dader(s). Zo nu en dan leek er wel even sprake van een doorbraak, maar die werd dan ook snel weer aan de kant geschoven voor iets wat op dat moment misschien belangrijker leek. En dat is jammer. Je wil juist – en zeker bij een boek van zo’n 400 pagina’s of meer – op het bekende puntje van je stoel belanden en constant op je hoede moeten zijn. Op het einde zit dat gevoel er wel enigszins in, maar dat was voor mij toch echt te laat.
Veel personages
Daarbij hielp het ook niet dat de auteur er wel heel veel personages in heeft verwikkeld en ze ieder op hun eigen manier een stem geeft. Er is geen vast personage dat je volgt: het ene hoofdstuk lees je vanuit de ene persoon en het volgende weer vanuit iemand anders, zonder dat dit altijd even duidelijk wordt aangegeven. Hierdoor heb ik regelmatig gedacht: wie is dit ook alweer en wat is zijn of haar rol?
Ook Chloe, die dus enigszins een soort hoofdrol vervult, hielp het verhaal niet vooruit. Naast dat ik haar niet kon vertrouwen - waar ik op voorhand al bang voor was - kwam het de leeservaring ook niet ten goede dat ze amper gevoelens heeft. Ik wilde haar begrijpen, meevoelen en meedenken, maar dat gebeurde net te weinig. Ja, ik snapte haar haat jegens Will, maar verder bleef ze op afstand. De enige die dat menselijke gevoel overigens wel enigszins opriep, was André, maar hij speelde slechts een kleinere rol in het geheel.
Conclusie
Uiteindelijk heb ik ‘Opgeruimd staat netjes’ van Vera Kurian beoordeeld met twee sterren van de vijf sterren. Het idee erachter blijft sterk en hier en daar is er zeker wat spanning te voelen, maar de uitwerking wist mij simpelweg niet te raken. Ik vond het tempo te laag, er zaten te veel personages en zijlijntjes in en ik kon maar geen band ontwikkelen met hoofdpersonage Chloe.
Mocht je zelf houden van een thriller met gelaagde personages, benieuwd zijn of psychopaten ideale partners zijn om mee samen te werken en gewoon nieuwsgierig zijn naar hoe dit verhaal echt is, dan is dit boek voor jou vast het proberen waard.
1
Reageer op deze recensie
