Schuld en jaloezie

Een moeder die een volwassen zoon opsluit in een kelder. Het lijkt een vreemd gegeven, maar Femmy ten Cate weet het in ‘Moederliefde’ begrijpelijk te maken met een verhaal over schuldgevoelens, jaloezie en dreiging. Een moeder die niet gek is maar wel getekend door haar jeugd, en die op haar beurt haar zoon weer getekend heeft. Het zijn cycli die bekend zijn, maar Ten Cate maakt ze invoelbaar. Net als de botsing tussen het kleinburgerlijke en het progressieve die ook ik herken uit mijn late jeugd, en de vergeefse dromen van een betere wereld. ‘Moederliefde’ is een boek dat je wilt uitlezen, omdat je wilt begrijpen en daarna hoopt dat de hoofdpersoon kan ontsnappen, aan de kelder maar ook aan de kaarten die het leven hem gedeeld heeft.