Lezersrecensie
Jij mag alles zijn met leesvragen
Wauw... Meteen aan het begin was ik geraakt door dit boek en heb het in 1 ruk uitgelezen. Een boek over Lexi, ooit had ze een tweelingbroertje maar hij leeft niet meer. Haar moeder is hierdoor kapot van verdriet en Lexi probeert haar en andere volwassenen weer gelukkig te maken. Geen licht boek, wel echt een schitterend boek. Een boek dat ik alle volwassen kan aanraden en het aan bovenbouwleerlingen zelf zou overlaten of dit ze aanspreekt. Griet Op de Beeck schrijft prachtig en de geweldige illustraties van Linde Faas maken dit boek nóg mooier.
Het was niet altijd zo. Vroeger werd er gelachen en gepraat en feestgevierd. Dat dénkt Lexi niet alleen, dat wéét ze, want er bestaan foto’s van. Van mama in een kanariegele jurk, een sigaret in de ene hand, een glas in de andere. Ze kijkt recht in de camera en steekt haar tong uit. Niet om gemeen te zijn, maar om gek te doen, dat kan je zien. En er is er een van mama die danst terwijl iedereen kijkt. En van mama die op papa’s knieën zit terwijl ze allebei praten met andere mensen die maar half op de foto staan. Halve mensen die ze waarschijnlijk zijn vergeten. Lexi heeft ze in elk geval nooit gezien. Maar dat is allemaal heel lang geleden. Lexi was toen nog niet geboren, en Lexi vindt dat ze al heel lang heeft geleefd. Zij wel, dat is het probleem.
Leesvragen
Dit boek raakt mij meteen. (Ik zou het eerste hoofdstuk voorlezen). Welke stukken zorgen ervoor dat dit iemand kan raken? Welke situatie roept emotie op? Welke emoties zijn er en welke worden door jouw boek opgeroepen? Hoe doet de schrijver dat?
In dit boek wil een kind een probleem oplossen. Is er in jouw boek ook een probleem dat jouw hoofdpersoon wil oplossen? Wat is het probleem en hoe probeert jouw hoofdpersoon dat op te lossen?
In dit boek staan veel illustraties, deze illustraties laten veel aan je verbeelding over. Staan er in jouw boek ook illustraties? Vind je ze bij jouw boek passen? Waarom wel of niet? Welke illustraties zou jij bij je boek maken?
Het was niet altijd zo. Vroeger werd er gelachen en gepraat en feestgevierd. Dat dénkt Lexi niet alleen, dat wéét ze, want er bestaan foto’s van. Van mama in een kanariegele jurk, een sigaret in de ene hand, een glas in de andere. Ze kijkt recht in de camera en steekt haar tong uit. Niet om gemeen te zijn, maar om gek te doen, dat kan je zien. En er is er een van mama die danst terwijl iedereen kijkt. En van mama die op papa’s knieën zit terwijl ze allebei praten met andere mensen die maar half op de foto staan. Halve mensen die ze waarschijnlijk zijn vergeten. Lexi heeft ze in elk geval nooit gezien. Maar dat is allemaal heel lang geleden. Lexi was toen nog niet geboren, en Lexi vindt dat ze al heel lang heeft geleefd. Zij wel, dat is het probleem.
Leesvragen
Dit boek raakt mij meteen. (Ik zou het eerste hoofdstuk voorlezen). Welke stukken zorgen ervoor dat dit iemand kan raken? Welke situatie roept emotie op? Welke emoties zijn er en welke worden door jouw boek opgeroepen? Hoe doet de schrijver dat?
In dit boek wil een kind een probleem oplossen. Is er in jouw boek ook een probleem dat jouw hoofdpersoon wil oplossen? Wat is het probleem en hoe probeert jouw hoofdpersoon dat op te lossen?
In dit boek staan veel illustraties, deze illustraties laten veel aan je verbeelding over. Staan er in jouw boek ook illustraties? Vind je ze bij jouw boek passen? Waarom wel of niet? Welke illustraties zou jij bij je boek maken?
1
Reageer op deze recensie
