Niet enthousiast

Oh, wat zou ik graag een ander soort recensie schrijven! Maar helaas zit dat er niet in. De vorige 2 boeken van Ilse vond ik geweldig en indrukwekkend. Mijn verwachtingen voor dit boek waren dan ook weer hooggespannen. Maar helaas. Voor mij heeft Ilse het niet waar kunnen maken.

De eerste 100 bladzijden heb ik me echt doorheen moeten worstelen. De personages waren mij allemaal onsympathiek. De gebeurtenissen langdradig en vooral heel veel zelfmedelijden, vooral bij Tom en Amber. Wat op zich niet vreemd is aangezien hun kind verdwenen is. Maar kom op zeg, dit was wel heel zielig gedrag.

Na die eerste 100 bladzijden wordt het wel beter en heb ik het boek ook in 1 ruk uitgelezen, omdat het toen pas echt spannend werd.

Toch heb ik daar ook wel wat over op te merken. Ik vind het allemaal wel wat ver gezocht. Helemaal duidelijk uitleggen kan ik dat niet zonder spoilers weg te geven. Maar het is en dit en dat en dan nog maar een schepje erbovenop. Het was voor mij te veel van het goede of slechte, beter gezegd.

Ik vind het heel jammer dat het boek mij zo heeft teleurgesteld. Mijn oordeel: een twijfelend OKE