Lezersrecensie
Meesterlijke motortocht
Als je een spannend verhaal wilt lezen en niet van dikke boeken houdt, is dit verhaal van Buddy Tegenbosch een echte aanrader. Noor en Vedder zijn twee jaargenoten op school die een avontuurlijke motortocht beleven tijdens een gezamenlijke nacht. Vedder heeft alle details gepland en Noor laat zich vrijwillig door hem ontvoeren als hij in het eerste hoofdstuk plotseling vanuit het raam haar kamer inklimt.
Tijdens de motortocht leer je hoe Noor tegen het overlijden van haar vader aankijkt. Al in hoofdstuk twee kun je uit subtiele zinnetjes opmaken hoe ze daarmee omgaat. Maar ook Vedder draagt iets met zich mee. In hoofdstuk drie zegt hij zelf: "'Of ik kom mijn bed niet uit, of ik kom er nauwelijks in." Zo ontvouwt de auteur tijdens de tocht twee indrukwekkende personages met ieder hun eigen geschiedenis.
Dat doet hij door mooie beelden te kiezen. Dat zijn - zonder te veel te zeggen - een prachtig schilderij en een uniek vergezicht. Daarbij zijn de dialogen tussen Noor en Vedder steengoed opgeschreven. Tegenbosch schrijft geen woord te veel en het perspectief vanuit Noor is goed gekozen. Een voorbeeld:
"'Sorry.'
Vedder keek verbaasd op. 'Waarvoor?'
'Voor die vraag over je medicatie,' antwoordde ik. 'Jij vertelt iets persoonlijks over je ouders en als reactie vraag ik naar je medicatie.'
'Ja, dat sloeg inderdaad nergens op.' Vedder glimlachte.
'En nu?' vroeg ik.
'Nu de graffiti af is, bedoel je?'
Ik was er al niet meer verbaasd over dat Vedder maar een half woord nodig had."
Tegenbosch laat met dit verhaal zien dat hij net als in 'Match' zijn echte schrijversstem gevonden lijkt te hebben. Nog meer dan in zijn eerdere boeken werkt de combinatie van avontuur, levensechte dialogen en grotere thema's prachtig. Het is extra knap dat het hem lukt om die combinatie ook in een dunner boek te laten slagen.
In het verhaal keert één zin steeds terug: "Iemand is pas echt dood als er niemand meer is die aan hem denkt." Als het citaat ook voor personages geldt, verdienen Noor en Vedder het dat er nog heel lang aan hen wordt gedacht.
Tijdens de motortocht leer je hoe Noor tegen het overlijden van haar vader aankijkt. Al in hoofdstuk twee kun je uit subtiele zinnetjes opmaken hoe ze daarmee omgaat. Maar ook Vedder draagt iets met zich mee. In hoofdstuk drie zegt hij zelf: "'Of ik kom mijn bed niet uit, of ik kom er nauwelijks in." Zo ontvouwt de auteur tijdens de tocht twee indrukwekkende personages met ieder hun eigen geschiedenis.
Dat doet hij door mooie beelden te kiezen. Dat zijn - zonder te veel te zeggen - een prachtig schilderij en een uniek vergezicht. Daarbij zijn de dialogen tussen Noor en Vedder steengoed opgeschreven. Tegenbosch schrijft geen woord te veel en het perspectief vanuit Noor is goed gekozen. Een voorbeeld:
"'Sorry.'
Vedder keek verbaasd op. 'Waarvoor?'
'Voor die vraag over je medicatie,' antwoordde ik. 'Jij vertelt iets persoonlijks over je ouders en als reactie vraag ik naar je medicatie.'
'Ja, dat sloeg inderdaad nergens op.' Vedder glimlachte.
'En nu?' vroeg ik.
'Nu de graffiti af is, bedoel je?'
Ik was er al niet meer verbaasd over dat Vedder maar een half woord nodig had."
Tegenbosch laat met dit verhaal zien dat hij net als in 'Match' zijn echte schrijversstem gevonden lijkt te hebben. Nog meer dan in zijn eerdere boeken werkt de combinatie van avontuur, levensechte dialogen en grotere thema's prachtig. Het is extra knap dat het hem lukt om die combinatie ook in een dunner boek te laten slagen.
In het verhaal keert één zin steeds terug: "Iemand is pas echt dood als er niemand meer is die aan hem denkt." Als het citaat ook voor personages geldt, verdienen Noor en Vedder het dat er nog heel lang aan hen wordt gedacht.
2
Reageer op deze recensie