Angsten kan iedereen hebben.

Niemand weet concreet wat de angstenacademie is. De enige die er iets van weten zijn zij, die er naartoe gegaan zijn. Kinderen kunnen er naartoe gestuurd worden omdat ze een angst hebben die hen gek begint te maken en die niet handig is om te combineren met het dagdagelijkse leven. Het programma op de angstenacademie is raar, maar het werkt.

Mevrouw Wellington, de lerares is een vrouw met een speciale hoek af die wel een gouden hart heeft. Haar manier om de academie te doen werken is op zijn minst gezegd speciaal.

Dit jaar gaan er 4 kinderen naar de academie. Daar moeten ze hun angsten onder oven zien.

Er zullen zaken soep gaan, andere minder. Er zal ook samengewerkt moeten worden en leren om hun angsten in toom te houden, maar simpel is het niet. De angsten die de kinderen hebben zijn: bang voor insecten, bang voor water, bang voor kleine ruimtes en van zijn voor de dood of het verliezen van dierbaren.

Zal het de kinderen lukken om hun angsten te temperen en de school te redden?

Toen ik de cover zag, was ik meteen verkocht. Deze sprak mij aan, net als de flaptekst waarin er een brief geschreven stond dat de kinderen uitgenodigd werden op de angstenacademie. Het binnenwerk bij ieder begin van een nieuw hoofdstuk was zeer mooi gemaakt.

Ik vind het verhaal idee zeer leuk. Ik denk wel dat het een goed gegeven is om te spreken over angsten en dit boek te laten lezen aan kinderen die er zelf mee kampen om hen te laten inzien dat ze er niet alleen mee zitten.

De schrijfstijl was totaal mijn ding niet. Ik snapte te clues som niet, de vertaling was raar en er ontbraken dingen voor mij.

Naar het einde kwam het plot er, deze was voorspelbaar.

Dit boek is ofwel fijn om tussendoor te lezen zonder bepaalde verwachtingen of om inzichten te krijgen in de soorten angsten die er zijn en aan te tonen dat je er niet alleen mee kampt.