Lezersrecensie
Gewicht is meer dan zwart/wit denken, veel meer!
Na het zien van de cute cover van Frambozenzomer van Lucas Versteeg kon ik niet anders dan dit boek aankopen.
In frambozenzomer lezen we over Thomas. Hij verheugt zich op het teken – en schilderkamp van deze zomer waar hij zijn inspiratie ten volle kan uiten in kunst. Maar zijn ouders hebben achter zijn rug om andere plannen gemaakt. Ze hebben hem ingeschreven in een kamp maar niet zomaar een kamp. Het is een kamp voor jongeren om gezonder te leren leven via een levensstijl en deze er te ontwikkelen. Thomas heeft altijd al problemen gehad met zijn gewicht. Na lang nadenken besluit hij toch te gaan.
Op het kamp ontmoet Thomas, Fender, hij is de zoon van de leidster van het kamp. Fender is klaar met het eindexamen en helpt voor de eerste keer zijn moeder met de kampen. Hij is alles wat Thomas ooit hoopt te zijn: slank, mooi, zelfzeker en vooral: uit de kast.
Er begint iets tussen hen beide te bloeien maar er zijn ook veel onzekerheden die parten spelen.
Tijdens het lezen van het verhaal komen zowel hoofdstukken naar voren van Fender als van Thomas. Als lezer krijg je zo een beter beeld van beide jongens in hun denken en emoties.
De schrijfstijl is eenvoudig om te lezen maar zeer emotioneel. Ik vind het goed dat er in het begin van het verhaal een trigger warning staat. Het boek bevat diepgang en emoties.
Dit boek kan voor iedere jongeren een hulpmiddel zijn om aan te tonen dat iedereen wel een onzekerheid heeft. De ene is onzeker over zijn/haar gewicht, de andere over zijn/haar geaardheid, enz.
Nog steeds vind ik het erg dat zowel ouders als jongeren zo hard, zo respectvol en vooral zo tunnelvisie gericht reageren. Het is kortom erg en er moet verandering in komen.
Naast de negatieve aspecten is er gelukkig ook positiviteit in het verhaal. Denk maar aan deelneemster Melissa in het kamp. Haar body positivity mind is zo leerrijk en fijn. Ook het denken van Fender is fijn omdat hij grijs denkt ipv zwart/wit.
Ik concludeer dat dit boek hard is maar ook een leerboek is voor jongeren en eigenlijk ook voor ouders. Want we staan te weinig stil dat woorden zeer pijnlijk kunnen zijn voor de ontvanger. We moeten meer stil leren staan bij wat we zeggen maar ook dat niet alles zwart/wit is.
Het is zo dat als je voller bent dit niet altijd is door ongezond eten maar misschien door een ziekte of door medicatie en ook kan het zijn dat iemand slank is door een stoornis of door genen. Niemand weet het echte verhaal van iemand tot degene het benoemt.
Kortom: wees lief voor elkaar!
In frambozenzomer lezen we over Thomas. Hij verheugt zich op het teken – en schilderkamp van deze zomer waar hij zijn inspiratie ten volle kan uiten in kunst. Maar zijn ouders hebben achter zijn rug om andere plannen gemaakt. Ze hebben hem ingeschreven in een kamp maar niet zomaar een kamp. Het is een kamp voor jongeren om gezonder te leren leven via een levensstijl en deze er te ontwikkelen. Thomas heeft altijd al problemen gehad met zijn gewicht. Na lang nadenken besluit hij toch te gaan.
Op het kamp ontmoet Thomas, Fender, hij is de zoon van de leidster van het kamp. Fender is klaar met het eindexamen en helpt voor de eerste keer zijn moeder met de kampen. Hij is alles wat Thomas ooit hoopt te zijn: slank, mooi, zelfzeker en vooral: uit de kast.
Er begint iets tussen hen beide te bloeien maar er zijn ook veel onzekerheden die parten spelen.
Tijdens het lezen van het verhaal komen zowel hoofdstukken naar voren van Fender als van Thomas. Als lezer krijg je zo een beter beeld van beide jongens in hun denken en emoties.
De schrijfstijl is eenvoudig om te lezen maar zeer emotioneel. Ik vind het goed dat er in het begin van het verhaal een trigger warning staat. Het boek bevat diepgang en emoties.
Dit boek kan voor iedere jongeren een hulpmiddel zijn om aan te tonen dat iedereen wel een onzekerheid heeft. De ene is onzeker over zijn/haar gewicht, de andere over zijn/haar geaardheid, enz.
Nog steeds vind ik het erg dat zowel ouders als jongeren zo hard, zo respectvol en vooral zo tunnelvisie gericht reageren. Het is kortom erg en er moet verandering in komen.
Naast de negatieve aspecten is er gelukkig ook positiviteit in het verhaal. Denk maar aan deelneemster Melissa in het kamp. Haar body positivity mind is zo leerrijk en fijn. Ook het denken van Fender is fijn omdat hij grijs denkt ipv zwart/wit.
Ik concludeer dat dit boek hard is maar ook een leerboek is voor jongeren en eigenlijk ook voor ouders. Want we staan te weinig stil dat woorden zeer pijnlijk kunnen zijn voor de ontvanger. We moeten meer stil leren staan bij wat we zeggen maar ook dat niet alles zwart/wit is.
Het is zo dat als je voller bent dit niet altijd is door ongezond eten maar misschien door een ziekte of door medicatie en ook kan het zijn dat iemand slank is door een stoornis of door genen. Niemand weet het echte verhaal van iemand tot degene het benoemt.
Kortom: wees lief voor elkaar!
1
Reageer op deze recensie