Hebban recensie
Een decennium misdaad in een notendop
John van den Heuvel is een van de belangrijkste misdaadverslaggevers van Nederland. De ex-rechercheur (CID) werkt sinds 1990 bij De Telegraaf en schreef voor die krant onthullende reportages. Samen met Bert Huisjes selecteerde hij een aantal van die artikelen en bundelde ze, aangevuld en verbeterd, in Doden liegen niet.
In het voorwoord van hun boek leggen John van den Heuvel en Bert Huisjes uit dat onder het motto Doden liegen niet de Amsterdamse recherche sinds 2002 probeert licht te brengen in een reeks liquidaties in de onderwereld. In hun boek geven Van den Heuvel en Huisjes een reconstructie van de drie meest geruchtmakende onderwereldliquidaties van de laatste jaren, plus een portret van Willem Holleeder wiens schaduw boven al dit onderwereldgeweld hangt. Verder geven de schrijvers een overzicht van veelbesproken misdrijven uit het afgelopen decennium. Van megafraudes tot internationale wapenhandel en van wrede kindermoorden tot spectaculaire ontvoeringen.
De samenstellers zijn gewend voor een groot publiek te schrijven. Dat is merkbaar. Eenvoudige taal, begrijpelijke zinnen en zeer leesbaar. Goed gedocumenteerd en toch op uiterst smeuïge wijze, vertellen zij het vermakelijke verhaal van meestervervalser Geert Jan Jansen, het verhaal van Orlando R, alias de Cobra, die wegens drugsmokkel in de Amerikaanse gevangenis belandde, het verhaal van Mister Gus ofwel de Peetvader van Liberia die tot de intimi van de bloeddorstige Liberiaanse tiran Charles Taylor behoorde, de dodelijke spagaat van Willem Endstra, het onbegrijpelijke gedrag van de onopvallende informaticus Richard H. die vanwege zijn verliefdheid op een webcamgirl zijn vrouw en kinderen vermoordde. En natuurlijk ook de moorden op John Mieremet en de drie Hells Angels. Bij elkaar 21 verhalen, soms gruwelijk, soms geestig, maar altijd verbijsterend en onthullend.
Misdaadjournalistiek en onderzoeksjournalistiek zijn synoniemen van elkaar. Je hebt er een immens netwerk voor nodig, je moet niet bang zijn en veel geduld hebben. Soms duurt het jaren voordat de feiten boven water komen. Het is een van de moeilijkste vormen van journalistiek, waarvan de moeilijkheidsgraad zich niet laat aflezen aan de schijnbaar met het grootste gemak neergeschreven zaken. Want dat is de grote kracht van Doden liegen niet. De lezer krijgt hapklare verhalen voorgeschoteld waaraan soms jaren tijdrovend werk aan is voorafgegaan. Van den Heuvel en Huisjes maskeren deze arbeid vakbekwaam.
Doden liegen niet is een uitermate boeiend boek, dat de lezer vaak verbijsterd zal achterlaten. Het toont aan dat niet alleen beroepscriminelen, maar ook gewone mensen onder bepaalde omstandigheden gruwelijke misdaden kunnen begaan. Pornobazen, wonderbeleggers, penozejongens, gelegenheidsmoordenaars, beroepscriminelen en drugssmokkelaars vormen het hart van Doden liegen niet. Een decennium misdaad in een notendop. Vakwerk.
In het voorwoord van hun boek leggen John van den Heuvel en Bert Huisjes uit dat onder het motto Doden liegen niet de Amsterdamse recherche sinds 2002 probeert licht te brengen in een reeks liquidaties in de onderwereld. In hun boek geven Van den Heuvel en Huisjes een reconstructie van de drie meest geruchtmakende onderwereldliquidaties van de laatste jaren, plus een portret van Willem Holleeder wiens schaduw boven al dit onderwereldgeweld hangt. Verder geven de schrijvers een overzicht van veelbesproken misdrijven uit het afgelopen decennium. Van megafraudes tot internationale wapenhandel en van wrede kindermoorden tot spectaculaire ontvoeringen.
De samenstellers zijn gewend voor een groot publiek te schrijven. Dat is merkbaar. Eenvoudige taal, begrijpelijke zinnen en zeer leesbaar. Goed gedocumenteerd en toch op uiterst smeuïge wijze, vertellen zij het vermakelijke verhaal van meestervervalser Geert Jan Jansen, het verhaal van Orlando R, alias de Cobra, die wegens drugsmokkel in de Amerikaanse gevangenis belandde, het verhaal van Mister Gus ofwel de Peetvader van Liberia die tot de intimi van de bloeddorstige Liberiaanse tiran Charles Taylor behoorde, de dodelijke spagaat van Willem Endstra, het onbegrijpelijke gedrag van de onopvallende informaticus Richard H. die vanwege zijn verliefdheid op een webcamgirl zijn vrouw en kinderen vermoordde. En natuurlijk ook de moorden op John Mieremet en de drie Hells Angels. Bij elkaar 21 verhalen, soms gruwelijk, soms geestig, maar altijd verbijsterend en onthullend.
Misdaadjournalistiek en onderzoeksjournalistiek zijn synoniemen van elkaar. Je hebt er een immens netwerk voor nodig, je moet niet bang zijn en veel geduld hebben. Soms duurt het jaren voordat de feiten boven water komen. Het is een van de moeilijkste vormen van journalistiek, waarvan de moeilijkheidsgraad zich niet laat aflezen aan de schijnbaar met het grootste gemak neergeschreven zaken. Want dat is de grote kracht van Doden liegen niet. De lezer krijgt hapklare verhalen voorgeschoteld waaraan soms jaren tijdrovend werk aan is voorafgegaan. Van den Heuvel en Huisjes maskeren deze arbeid vakbekwaam.
Doden liegen niet is een uitermate boeiend boek, dat de lezer vaak verbijsterd zal achterlaten. Het toont aan dat niet alleen beroepscriminelen, maar ook gewone mensen onder bepaalde omstandigheden gruwelijke misdaden kunnen begaan. Pornobazen, wonderbeleggers, penozejongens, gelegenheidsmoordenaars, beroepscriminelen en drugssmokkelaars vormen het hart van Doden liegen niet. Een decennium misdaad in een notendop. Vakwerk.
1
Reageer op deze recensie
