Lezersrecensie
Het vervolg
De Ramaika II is het 2de deel in deze ‘Ramaika triologie’. Deze staat niet los van het 1e deel. Het is ten zeerste aangeraden om deel 1 te lezen!
In deel 2 is Siep zijn vader nog steeds vermist. Hij blijft ervan overtuigd dat de verdwijning van zijn vader te maken heeft met dat mysterieuze boek.
Daarin leest hij het verhaal van Clem van Ghenderen. De leenheer van Ghenoppe. Nog steeds proberen zijn de vervloeking te doorbreken. Het ‘slaapprobleem’ is nog steeds niet opgelost. Ze denken de oplossing te vinden in het magische boek ‘de Magicon’. Maar daar hebben ze de hulp nodig van de dochters van de tovenaar.
Brengt deel 2 verheldering?
Oordeel
Ook in dit 2de deel wordt de lezer wederom verwent met talrijke illustraties. Stambomen, kaarten, kleurrijke en zwart/wit tekeningen. Dit voegt veel toe aan onze verbeelding!
De karakters zijn mooi meegegroeid t.o.v deel 1. Dit mag zeker en vast ook gezegd worden van de schrijfstijl. Het voelt veel vlotter aan. Er wordt dan wel weer gebruikt gemaakt van een fantasietaal (met verklarende woordenlijst) maar ondertussen ben je het al wat meer gewoon.
Iets heel kleins misschien. Maar ik vond ook het lettertype beter. Bij het eerste deel had ik wat moeite om de tekst zelf te lezen maar in deel 2 kwam het meer tot zijn recht.
Het verhaal is zeker nog niet af. Het einde zorgt er alvast voor dat je nieuwsgierig bent naar het afsluitende deel!
‘Siep voelt iets vreemd, alsof ze bij elkaar horen, een onduidelijke verwevenheid,…’ De rest moet je zelf lezen ;-)
In deel 2 is Siep zijn vader nog steeds vermist. Hij blijft ervan overtuigd dat de verdwijning van zijn vader te maken heeft met dat mysterieuze boek.
Daarin leest hij het verhaal van Clem van Ghenderen. De leenheer van Ghenoppe. Nog steeds proberen zijn de vervloeking te doorbreken. Het ‘slaapprobleem’ is nog steeds niet opgelost. Ze denken de oplossing te vinden in het magische boek ‘de Magicon’. Maar daar hebben ze de hulp nodig van de dochters van de tovenaar.
Brengt deel 2 verheldering?
Oordeel
Ook in dit 2de deel wordt de lezer wederom verwent met talrijke illustraties. Stambomen, kaarten, kleurrijke en zwart/wit tekeningen. Dit voegt veel toe aan onze verbeelding!
De karakters zijn mooi meegegroeid t.o.v deel 1. Dit mag zeker en vast ook gezegd worden van de schrijfstijl. Het voelt veel vlotter aan. Er wordt dan wel weer gebruikt gemaakt van een fantasietaal (met verklarende woordenlijst) maar ondertussen ben je het al wat meer gewoon.
Iets heel kleins misschien. Maar ik vond ook het lettertype beter. Bij het eerste deel had ik wat moeite om de tekst zelf te lezen maar in deel 2 kwam het meer tot zijn recht.
Het verhaal is zeker nog niet af. Het einde zorgt er alvast voor dat je nieuwsgierig bent naar het afsluitende deel!
‘Siep voelt iets vreemd, alsof ze bij elkaar horen, een onduidelijke verwevenheid,…’ De rest moet je zelf lezen ;-)
1
Reageer op deze recensie