Lezersrecensie
Een verrassend, meeslepend en erg indrukwekkend verhaal
Ver afgelegen, zo'n dertig kilometer naar de dichtstbijzijnde stad, een onbeduidende stip op de kaart tussen de eindeloze dennenbomen. Al tien jaar is er niemand meer geweest. Het leven van Alex staat op een kantelpunt: haar man is zijn baan verloren en op hun huis is beslag gelegd, de ooit zo hechte band met haar kinderen lijkt zo goed als verloren. Ze kunnen nergens anders heen, dan naar het huisje van de ouders van Alex, diep in de bossen van Canada. Het lijkt de hemel op aarde: kilometers ver, alleen maar natuur. Geen buren, geen lawaai en geen stress.Het lijkt de ideale plek om de familiebanden te herstellen, maar dan gebeurt het onvoorstelbare. Alex en haar gezin worden afgesloten van de buitenwereld. Het land verkeert naar een aanval in complete chaos en de regering verdwijnt. De stroom valt uit, de internetverbinding wordt verbroken en de voedselvoorraad raakt langzaam op. Het geïsoleerde gezin is volledig op zichzelf aangewezen. Is hun band sterk genoeg om dit te overwinnen?
Mijn ervaring:
Wat een bijzondere, aangrijpende en meeslepende roman. Kate Hewitt heeft een filmische, sfeervolle en fijne schrijfstijl. Het boek is goed vertaald waardoor je gemakkelijk in het verhaal en de emoties en gebeurtenissen opgaat.
We lezen het verhaal van Alex en haar gezin. De meeste hoofdstukken zijn vanuit Alex, de moeder van het gezin geschreven en een paar zijn er vanuit het perspectief van Daniel, de vader van het gezin. De personages zijn realistisch, natuurlijk en erg goed uitgewerkt. Zeker met moeder Alex kan je erg goed meeleven. Kate Hewitt heeft haar emoties, gevoelens en gedachten erg goed beschreven en verwoord.
Het verhaal begint als Alex en haar gezin naar het huis diep in de bossen van Canada rijden om daar een nieuwe start en bestaan op te bouwen. Het is direct duidelijk dat het gezin gebukt gaat onder een hoop ellende. Enkele dagen later vindt de grote ramp plaats en is Alex en haar gezin volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Vanuit daar ontstaat een meeslepend, indrukwekkend, aangrijpend en krachtig verhaal waarin liefde, gezin, overleven in de natuur, samenwerken en heling op prachtige wijze zijn uitgewerkt. Het is echt een verhaal dat bij je binnenkomt. Ondanks dat de ramp zelf heel catastrofistisch en dystrofisch is, is het verhaal van het gezin erg realistisch, pakkend en maakte het verhaal een enorme indruk op mij. De manier waarop het verhaal wordt afgesloten, was daarbij ook nog eens compleet anders dan verwacht, maar wel erg goed.
De laatste sterren aan de hemel is een verrassend, meeslepend en erg indrukwekkend verhaal. Kate Hewitt heeft een filmische, sfeervolle en fijne schrijfstijl. We volgen Alex en haar gezin die diep in de bossen van Canada compleet geïsoleerd van de buitenwereld een zelfvoorzienend bestaan opbouwt. Het is echt een verhaal dat je raakt en waarin liefde, een gezin, overleven in de natuur, heling en de kracht van samenwerken op prachtige wijze samenkomen. Zeker het einde maakt het verhaal erg indrukwekkend.
Mijn ervaring:
Wat een bijzondere, aangrijpende en meeslepende roman. Kate Hewitt heeft een filmische, sfeervolle en fijne schrijfstijl. Het boek is goed vertaald waardoor je gemakkelijk in het verhaal en de emoties en gebeurtenissen opgaat.
We lezen het verhaal van Alex en haar gezin. De meeste hoofdstukken zijn vanuit Alex, de moeder van het gezin geschreven en een paar zijn er vanuit het perspectief van Daniel, de vader van het gezin. De personages zijn realistisch, natuurlijk en erg goed uitgewerkt. Zeker met moeder Alex kan je erg goed meeleven. Kate Hewitt heeft haar emoties, gevoelens en gedachten erg goed beschreven en verwoord.
Het verhaal begint als Alex en haar gezin naar het huis diep in de bossen van Canada rijden om daar een nieuwe start en bestaan op te bouwen. Het is direct duidelijk dat het gezin gebukt gaat onder een hoop ellende. Enkele dagen later vindt de grote ramp plaats en is Alex en haar gezin volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Vanuit daar ontstaat een meeslepend, indrukwekkend, aangrijpend en krachtig verhaal waarin liefde, gezin, overleven in de natuur, samenwerken en heling op prachtige wijze zijn uitgewerkt. Het is echt een verhaal dat bij je binnenkomt. Ondanks dat de ramp zelf heel catastrofistisch en dystrofisch is, is het verhaal van het gezin erg realistisch, pakkend en maakte het verhaal een enorme indruk op mij. De manier waarop het verhaal wordt afgesloten, was daarbij ook nog eens compleet anders dan verwacht, maar wel erg goed.
De laatste sterren aan de hemel is een verrassend, meeslepend en erg indrukwekkend verhaal. Kate Hewitt heeft een filmische, sfeervolle en fijne schrijfstijl. We volgen Alex en haar gezin die diep in de bossen van Canada compleet geïsoleerd van de buitenwereld een zelfvoorzienend bestaan opbouwt. Het is echt een verhaal dat je raakt en waarin liefde, een gezin, overleven in de natuur, heling en de kracht van samenwerken op prachtige wijze samenkomen. Zeker het einde maakt het verhaal erg indrukwekkend.
1
Reageer op deze recensie