Een originele, intense en mooie roman

François, directeur van een manege in Bretagne, ziet tijdens zijn rit over het strand een jonge vrouw bewusteloos aan de voet van een rots liggen. In plaats van hulp in te schakelen, besluit hij haar mee naar huis te nemen en haar daar te verzorgen. Wanneer François wakker wordt, blijkt de vrouw in goede gezondheid te verkeren. Alleen, ze wil nergens over praten. Het enige wat ze vertelt is dat ze Elsa heet. François is een eeuwige vrijgezel en Elsa is een gekwetste ziel, toch vinden ze een weg om samen te leven. Langzaamaan weten ze zich aan elkaar bloot te stellen zonder dat Elsa al haar geheimen onthult. Want waar is Elsa voor op de vlucht?

Mijn ervaring:
Wat een intens, meeslepend en indrukwekkend verhaal. Na een langzame en rustige start weet Laure Manel een puur, openhartig en aangrijpend levensverhaal neer te zetten. Laure Manel heeft een beschrijvende maar erg fijne schrijfstijl en weet door het tempo in de verhaallijn rust in haar verhaal te brengen. Het is dan ook echt een verhaal waar je de tijd voor moet nemen.

We volgen het verhaal van François en Elsa. Beide personages worden langzaamaan op realistische, unieke en mooie wijze neergezet. Daarbij zijn het beide alles behalve doorsnee personages en maakt dat het verhaal juist erg origineel en uniek. Direct is te merken dat Elsa een hoop verbergt en kampt met traumatische gebeurtenissen. Lange tijd is onduidelijk wat er gebeurd is. Wat je als lezer erg nieuwsgierig houdt.

Het verhaal begint op sterke wijze, namelijk het moment dat François Elsa bewusteloos op het strand treft. Je nieuwsgierigheid is hiermee direct gewekt. Toch neemt Laure Manel uitgebreid de tijd om hun leven, de manege en de dagelijkse beslommeringen uitgebreid te beschrijven. Het is mooi hoe de twee elkaar volledig in hun waarde kunnen laten en toch steun en troost aan elkaar onbewust weten te bieden, waardoor er een bijzondere en intense band tussen de twee ontstaat. Het verhaal neemt een aantal keer verrassende wendingen en ook de onthullingen die aan het licht komen, heeft Laure Manel indrukwekkend en sterk uitgewerkt. Hierdoor is het echt een intens, puur en mooi verhaal geworden. Waarbij Laure op ontroerende wijze dit prachtige verhaal weet af te sluiten.

De zachtheid van een kreeft is een originele, intense en mooie roman. Laure Manel heeft een beschrijvende en fijne schrijfstijl en neemt rustig de tijd om een bijzonder, puur en indrukwekkend verhaal neer te zetten over twee excentrieke en maar erg mooi uitgewerkte personages die gebukt gaan onder trauma en rouw. Door elkaar in hun waarde te laten, weten ze elkaars vertrouwen te winnen en ontstaat er een prachtige band, waarbij langzaamaan de geheimen aan het licht komen. Een erg bijzonder en mooi verhaal.