Een reis van gebrokenheid naar hoop

Wanneer liefde verandert in vlucht, en vlucht misschien juist leidt naar jezelf…
Na een pijnlijke breuk laat Ilona alles achter zich en reist ze naar het zonovergoten La Palma. Tussen palmbomen en oceaan probeert ze haar verdriet te vergeten en vindt onverwachts troost in de armen van een ander. Maar ook dat geluk blijkt van korte duur. Teleurgesteld keert ze terug naar huis, vastbesloten haar hart voortaan te beschermen. Toch kruist het lot opnieuw haar pad. Tijdens een reis naar Roemenië ontdekt Ilona dat Boudewijn, de zwager van haar vriendin, gevoelens voor haar heeft. Ze probeert afstand te houden, maar de mysterieuze Imre brengt haar opnieuw aan het wankelen. Als hij verdwijnt en Boudewijn haar weer opzoekt, beseft Ilona dat ze niet eeuwig kan blijven vluchten; niet voor de liefde, en niet voor zichzelf.
Een aangrijpende roman over verliezen en hervinden, over vertrouwen, hoop en de onvoorspelbare wegen van het hart.

Mijn ervaring:
Wat een prachtige, christelijke roman. Saskia Schouten weet met haar levendige en toegankelijke schrijfstijl een verhaal vol sfeer, emotie en geloof neer te zetten. Haar personages voelen echt, puur en oprecht aan, waardoor je als lezer moeiteloos met hen meeleeft.

We volgen Ilona, een jonge vrouw bij wie het leven, en zeker haar liefdesleven, niet altijd even soepel verloopt. Saskia weet haar met gevoel en nuance neer te zetten, en laat haar gedurende het verhaal een mooie persoonlijke groei doormaken. Toch begreep ik niet altijd al haar keuzes en vond ik haar gedrag soms wat frustrerend, maar juist dat maakt haar menselijk. De bijpersonages zijn divers, geloofwaardig en vormen een waardevolle aanvulling op het verhaal.

Het verhaal opent op een emotioneel moment: Ilona’s relatie loopt stuk, en haar verdriet is bijna tastbaar. Je leeft direct met haar mee. Wat er daarna tijdens haar reis naar La Palma gebeurt, wekt compassie, ook al is haar handelen niet altijd even doordacht. De auteur verweeft de verschillende verhaallijnen: liefde, verlies, geloof en vriendschap op een natuurlijke manier met elkaar. De toevoeging van het vrijwilligerswerk in Roemenië vond ik een bijzonder mooi en betekenisvol element. Ook de opbouw van de relatie tussen Ilona en Boudewijn is realistisch en zorgvuldig uitgewerkt, wat je als lezer nieuwsgierig houdt naar waar dit naartoe zal leiden.

Het geloof speelt een duidelijke rol in dit boek. Hoewel ik de spirituele dimensie mooi vond, had dit wat mij betreft iets subtieler gemogen. Het legde soms iets te veel nadruk op de boodschap. Daarentegen vond ik het sterk dat Saskia halverwege het verhaal een onverwachte wending toevoegt door Ilona’s ex opnieuw in beeld te brengen. Dit zorgt voor spanning, diepgang en emotionele gelaagdheid.

Het is ontroerend om te zien hoe Ilona langzaam haar verleden loslaat, nieuwe vriendschappen sluit en haar zelfvertrouwen hervindt. Uiteindelijk leert ze haar hart opnieuw open te stellen voor de liefde.

Fluisterende liefde is een meeslepende en warme roman over gebrokenheid, herstel en de kracht van geloof en liefde. Saskia Schouten schrijft met gevoel en menselijkheid, en weet de lezer van begin tot eind te raken.