Warm, verstillend en onvergetelijk: Verloren miso

Na het mislukken van haar universitaire studies werkt Nina voltijds in een oude stripwinkel. Haar dagen verlopen rustig en voorspelbaar, als de soapserie die ze nooit overslaat. Alleen haar relaties volgen een hardnekkig patroon: ze laat nooit iemand te dichtbij komen. Tot ze Yusuke ontmoet, een Japanse immigrant met een kleine naaiwinkel in de Kattenstraat. Wat begint als een toevallig gesprek groeit uit tot een bijzondere vriendschap. Samen verkennen ze elkaars werelden, dromen en angsten, en delen ze een stille zoektocht naar de perfecte miso ramen. Een mysterieuze wandkast in Yusukes winkel lijkt hun band zelfs dieper te maken dan ze kunnen verklaren. Maar hoe lang kan Nina vasthouden wat haar dierbaar wordt, zonder het te verliezen?
Verloren Miso is een ontroerende roman over vriendschap, verlies en de moed om verbinding toe te laten, troostend als een dampende kom ramen op een koude dag.

Mijn ervaring:
Indrukwekkend. Dit is zo’n boek dat écht binnenkomt en mijn verwachtingen ruimschoots heeft overtroffen. Raf de Bie schrijft met een natuurlijke, rustige en invoelende stijl, precies passend bij dit originele en ontroerende verhaal.

We volgen Nina, een jonge vrouw die na het mislukken van haar universitaire studie werkt in een oude stripwinkel. Haar dagen verlopen rustig en voorspelbaar, haar gezelschap vaak enkel een potlood en schetsboek. Door ervaringen uit het verleden houdt ze mensen liever op afstand. Nina is een puur, realistisch en gelaagd personage, net als Yusuke en Meneer Walrus, die elk op hun eigen manier kleur geven aan het verhaal. Mooi is hoe ze, in elkaars nabijheid, stukje bij beetje hun muren laten zakken en de kracht van kwetsbaarheid ontdekken.

Het verhaal begint bij hun afzonderlijke levens, die langzaam met elkaar verweven raken na een toevallige ontmoeting tussen Nina en Yusuke in zijn kleine naaiwinkel. Vanaf dat moment ontvouwt zich een tedere en openhartige vertelling over verbinding, vriendschap en heling. Hun gezamenlijke zoektocht naar de perfecte miso ramen – een smaakherinnering aan Yusukes jeugd in Hokkaido – vormt de rode draad. Raf de Bie verweeft hier op subtiele wijze ook Meneer Walrus in, wat het verhaal extra diepgang en symboliek geeft.

Verloren miso is een prachtige, verstillende roman vol levenswijsheid. Een verhaal dat uitnodigt om stil te staan bij de kracht van vriendschap, aandacht en de kleine, schijnbaar alledaagse momenten die uiteindelijk alles betekenen. Raf de Bie weet met zijn warme stijl en authentieke personages te raken, zonder te overdrijven. Dit boek heeft me verrast, ontroerd en nog lang bij me blijven hangen, als een dampende kom miso die van binnenuit verwarmt.