Aangrijpend

Wat een aangrijpend boek over de slavernij op Curaçao in 1795. Een verhaal waarover ik weinig wist. Maar het is een verhaal dat verteld moet worden, en gelukkig begreep Robin Raven dat heel goed.

Door de ogen van de 12 jarige Lucia beleef je de menselijke én de onmenselijke kanten van slavernij. Zij en haar vriend Martinus worden niet gezien als mensen: “In de eerste plaats zijn die twee daar geen mensen, maar slaven, eerlijk gekochte arbeid". Wat is er dan zo menselijk? Nou, de saamhorigheid onderling. Hoe Tula zich ontfermt over Lucia en Martinus en daarvoor zwaar gestraft wordt. En hoe Lucia en Martinus zich op hun beurt ontfermen over Kleine Rosa. Er wordt voor elkaar gezorgd en naar elkaar omgekeken. Helaas zijn er ook slaven die elkaar verraden en dat wordt geportretteerd door het personage Centje.

Het boek neemt je mee naar de vooravond van Tula’s opstand en zijn reis naar Willemstad. Onderweg komen ze langs andere plantages en weten ze vele andere tot slaaf gemaakten over te halen om het werk neer te leggen. Uiteindelijk worden Tula en vele andere verzetsstrijders opgepakt door de Nederlanders. In het nawoord besteedt Robin Raven aandacht aan de gruwelijke afloop van deze mannen en vrouwen.

Een confronterend boek, maar nodigt uit om met zowel kinderen als volwassenen in gesprek te gaan over ons slavernijverleden.