Een onzinkbaar relaas

De Amerikaanse auteur en journalist David Grann beschikt over een uitgebreid palmares, niet zozeer op kwantitatief vlak, maar van zijn zes vorige bestsellers werden er twee succesvol verfilmd. In 2016 was dat De verloren stad Z door James Gray en recent nog Killers of The Flower Moon, door Martin Scorcese. Telkens waren het verfilmingen van boeken die steunden op gedegen onderzoeksjournalistiek, op papier gezet in de vorm van literaire non-fictie. Een ander boek, De witte duisternis, werd niet verfilmd, maar stond ook bovenaan de bestsellerlijsten. De vraag is dus of hij met zijn nieuwste boek, De schipbreuk van The Wager – in het Nederlands vertaald door Robert Neugarten en uitgegeven door Volt – die kunstjes nog eens kan herhalen.

Het boek vertelt het verhaal van het Britse 18e-eeuwse oorlogsschip The Wager dat, tijdens een missie in Zuid-Amerika, schipbreuk lijdt voor de kust van Chili en door de golven wordt verzwolgen. Een deel van de crew overleeft het en strandt op een afgelegen eiland. Dankzij de dagboeken van enkele overlevenden, kon Grann de volledige reis reconstrueren van het gedoemde schip. Hij gaat daarin breed. Bijna zo breed als de Atlantische Oceaan zelf. Niet alleen beschrijft hij alle gebeurtenissen van de reis, hij geeft terloops ook een uitgebreide beschrijving van het algemene leven op zee in de achttiende eeuw. De hiërarchie bij de Britse Marine, toen heerser over alle wereldzeeën en in oorlog met Spanje, zorgde voor een strakke organisatie. Die was ook nodig op een boot waar honderden mannen dag en nacht en soms jaren aan een stuk op elkaars lip zaten. Ziekten als scheurbuik en TBC kwamen geregeld voor en vooral die eerste trof The Wager buitengewoon hard, samen met de uitzonderlijke hoeveelheid stormweer waar het schip door moest. Grann weet de claustrofobische sfeer perfect over te brengen naar zijn lezerspubliek.

Het sterkste deel van het boek zit in het tweede deel; nadat het schip op de rotsen is geslagen, moeten enkele tientallen overlevenden het zien te rooien op een kaal eiland – dat nu Wager Island heet, makkelijk te lokaliseren dankzij de handige kaartjes in het boek – waar amper bejaagbaar wild of vruchtbare grond te vinden is. Op het eiland ontpopt kapitein Cheap zich als een ware tiran, waardoor een groep onder leiding van kanonnier Bulkely aan het muiten slaat. Wat volgt is een spannend relaas vol intrige, kampwisselingen en pogingen om terug in Engeland te raken.

De schipbreuk van The Wager is een omvangrijk boek, waar toch geen letter te veel in lijkt te staan. Grann houdt de vaart er in en laat weinig details achterwege. Ondanks alle diepgang slaagt hij er toch in een meeslepende, waargebeurde pageturner te schrijven, waarvan je bijna hoopt dat hij verfilmd wordt. Het is een boek vol informatieve feiten, verpakt in een dramatische scheepsroman. Er zit zelfs een heuse, volledig waargebeurde plottwist in. De schipbreuk van The Wager is dan ook zonder twijfel vijf sterren waard.