Geen huis-, tuin- en keukenthriller

In de proloog van DNA wordt de lezer betrokken bij de plaatsing van 3 kinderen, die door een geheimzinnig familiedrama zonder ouders zijn achtergebleven. De Ijslandse misdaadschrijfster Yrsa Sigurdardóttir (1963) plant met deze proloog een zaadje dat langzaam ontkiemd tot een boeiend verhaal met een spannende ontknoping.

De proloog in combinatie met de fascinerende kaft van het boek geven direct richting aan het verhaal. In eerste instantie denk je daarom als lezer te weten hoe het verhaal zich gaat ontvouwen. Maar niets is minder waar.

Na een one night stand blijken commissaris Huldar en psychologe Freyja samen te moeten werken aan een raadselachtige en gruwelijke moord van een jonge vrouw. De zevenjarige dochter van de vermoorde vrouw is de enige getuige en heeft daarmee wellicht de sleutel tot het oplossen van de moord in handen. Rondom deze getuige verwikkelen Huldar en Freyja in een ongemakkelijke samenwerking.

Al snel volgt een tweede gruwelijke moord en moet Huldar zich buigen over een mogelijke verband tussen de twee zaken.

Vlak na de eerste moord ontvangt radioamateur Karl gecodeerde berichten die in verband lijken te staan met de twee moorden. Maar waarom ontvangt hij deze berichten en wat betekenen ze?

Het geheimzinnige familiedrama uit de proloog lijkt voor de lezer uitgangspunt te zijn voor het plot van de thriller, maar het verhaal zit veel vernuftiger in elkaar. De lezer moet wel door de, soms (te) uitgebreide, uitwijdingen heen kunnen lezen en deze beschouwen als onderdeel van het geheel. De verhaallijnen van de verschillende personages worden uitgeput zonder de lezer op het spoor te brengen van de dader.

Gaandeweg poogde ik als lezer telkens dat wat ik gelezen had te matchen met de proloog. Namelijk wie van de karakters die zojuist beschreven zijn zouden de kinderen uit de proloog kunnen zijn en wat is er voorgevallen waardoor die kinderen in andere gezinnen moesten worden ondergebracht. Zou dat het motief zijn voor de moordenaar?

Een zinderende ontknoping biedt een retrospect perspectief op het gehele verhaal, waarmee de puzzelstukjes op hun plaats vallen.

Al met al zit het boek informatief sterk in elkaar, maar gaat dit soms wel ten koste van het entertainmentgehalte van het boek.

Gepaste waardering voor deze thriller komt vermoedelijk daarom pas achteraf. Maar het volhardend door blijven lezen wordt beloond.