Geweldig boek! (Spoiler Alert)

Wauw wat een mooi boek! Het is fantastisch hoe kleur overal in dit boek terugkomt! En hoe Raaf de kleuren kan voelen, ruiken en proeven, ook al kan ze ze niet zien.
Door de schrijfstijl leek het echt alsof je in Raafs hoofd zat en dus ook niet kon zien. We beleefden haar leven samen met haar.
De twee plottwisten in het boek waren zo goed en onverwachts! Doordat May-Lin, haar beste vriendin, aangereden werd en dood ging, stond Raaf er opeens alleen voor. Hoe moest ze de wereld nou zien zonder haar beste vriendin die de wereld voor haar zichtbaar maakte? Door deze tragische verandering in haar leven, werd Raaf gedwongen om zelfstandiger te worden en zich te ontwikkelen. Deze ontwikkeling was zo mooi verwoord in het boek, ze maakt een grote ontwikkeling door!
Maar toen kwam Roan, hij bracht weer kleur in haar leven. Roan was niet May-Lins vervanger, maar wel iemand die haar net zo goed begreep. Ze betekenden allebei iets anders voor Raaf en waren allebei even belangrijk. Roan heeft Raaf in laten zien dat ze niet afhankelijk is van mensen en dat ze de wereld ook alleen aan kan.
De plottwist dat Roans vader May-Lin had aangereden, raakte me zo erg. De scenes toen Raaf en Roans vader weer een band probeerde te vormen na alles en zij het hem probeerde te vergeven waren ook heel emotioneel en ik moest wel even een traantje wegpinken.
Maar wat een ongelooflijk goed boek zeg!
Ik vond het jammer dat het boek niet meer bladzijdes had, want ik wilde meer van Raafs verhaal zien! Sommige scenes gingen voor mij ook iets te snel en daar had ik wel wat meer details in willen zien, omdat het allemaal zo interessant was!

Oja en het restaurant in Amsterdam waar je in het donker moest eten waar Roan Raaf mee naartoe nam, daar ben ik een aantal jaar geleden geweest! Zo leuk om dat terug te zien in dit boek, want ik vond dat toen al echt een leuke en leerzame ervaring!