Vervreemdend, maar niet in de goede zin van het woord

Een vervreemdende leeservaring, helaas niet in de goede zin. Ik irriteerde mij aan de schrijfwijze van gesproken dialoog – waarom worden de zinnen niet uitgesplitst? Daarnaast zijn de drie hoofdpersonages totaal niet interessant: niets dan oppervlakkige uiterlijke kenmerken onderscheidt ze van elkaar. Door de scheiding van hun verhalen door slechts een witregel moet je bovendien goed je best doen om op te maken wíe op dat moment je hoofdrolspeler is. Ook is het verhaal bevreemdend in dat er weliswaar naar een climax wordt toegewerkt, maar dat deze ondanks sporadische aanwijzingen toch redelijk uit de lucht komt vallen. Na het lezen van de laatste pagina dacht ik “Eindelijk, tijd voor iets anders” en dat kan toch niet de bedoeling zijn... Merkwaardig om te zien hoe dit zo aanslaat wereldwijd, ik zal wel iets missen.