Een ontwapenend eerlijk en vlot geschreven portret

Een ontwapenend eerlijk en vlot geschreven portret van een van mijn muzikale jeugdhelden, en iemand die na het lezen nog onverminderd hoog in mijn achting staat – ondanks de verslaving waaronder hij gebogen gaat en de lullige of zelfs schadelijke daden die daarmee gepaard gaan. Props voor de onvolprezen Job Hulsman voor zijn vasthoudendheid, waar het soms zo makkelijk zou zijn geweest om uit het proces te stappen, en props voor Rico, voor wie het nóg veel makkelijker had geweest om ermee te kappen. Eerlijkheid duurt het langst, maar brengt je het verst.