Een koel, kalm juweeltje uit Japan

Prijzenbeest Shūichi Yoshida (1968) schreef al meer dan 25 literaire werken, toch hadden we tot vorig jaar nog nooit van deze schrijver gehoord in Nederland. Dankzij uitgeverij Zirimiri Press en vertaler Luk Van Haute kwam daar met Park Life (パーク・ライフ) verandering in, waarmee Yoshida in 2002 de prestigieuze Akutagawaprijs in de wacht sleepte. Elizabeth Koomen schreef in een recensie in Trouw: “Er is een bepaalde gereserveerdheid in de intermenselijke contacten in Park Life. Je kunt die makkelijk als typisch Japans wegzetten, óf je kunt die bewonderen. Want zoekt men eenmaal contact, dan doet dat er ook werkelijk toe. En dat park: stilletjes aan krijgt het zoveel betekenis dat het haast een personage wordt.”

Dat is een bijzondere aan dit boekje. Ik las het in januari en had toen bepaalde bedenkingen bij de ogenschijnlijk doelloosheid van het verhaal, maar vlak voor het opnemen van een nieuwe aflevering van onze podcast Aap Noot Mishima merkte ik dat ik milder oordeelde en dat het verhaal mij dierbaarder toescheen dan eerst. Hoe dat kan? Door het zien van Perfect Days van Wim Wenders bijvoorbeeld, dat een perfecte aanvulling is – echt, ga het zien! Maar er spreekt nog veel meer voor dit Japanse juweeltje...

Dus betreed het Hibiya-park zelf door naar de 10e aflevering van de podcast Aap Noot Mishima te luisteren, over de prijswinnende korte roman Park Life van Shūichi Yoshida. We zijn in al je favoriete podcast-apps, Spotify én op YouTube te vinden, en ook op Instagram. Leuk als jullie luisteren!

➜ Spotify
➜ Apple Podcasts
➜ YouTube