Ontdoe de literatuur van het snobisme

Meer een uit de hand gelopen column dan een doorwrocht essay, maar Akyol stipt in Generaal zonder leger een voor mij, als jonge schrijver, bekend voorkomend probleem aan. Ja, hij chargeert en generaliseert, dat valt niet te ontkennen. Hij haalt aardig wat namen door het slijk. En ja, het bewijsmateriaal dat hij aandraagt is nogal summier en vooral anekdotisch. Toch heeft Akyol een duidelijke boodschap: het snobistische moet van de literatuur af wil het in de toekomst nog een rol spelen in het culturele leven van de 'goegemeente'. Daar ben ik het mee eens: literatuur moet véél toegankelijker worden en wat minder hoog van de toren blazen. Boeken zijn onverminderd belangrijk – de wetenschap onderschrijft dat – maar de tijden dat romans revoluties aanjaagden, liggen al even achter ons. Wel is het ironisch dat Akyol zijn jonge schrijvende (en voornamelijk in het centrum van Amsterdam wonende) concullega's verwijt alleen maar over zichzelf en elkaar te schrijven, terwijl zijn eigen debuutroman nota bene Eus heet en over, jawel, over zichzelf gaat. Iets met een pot en een ketel.