Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Niet zo donker in de donkere nacht.

Lena Blomme 06 juni 2020
In de donkere nacht’ is het vervolg op Sarah Baileys debuut ‘Het Duistere meer’.
Gemma Woodstock is naar Melbourne verhuisd. Ze voelt er zich verloren en alleen. Met haar nieuwe partner Nick Fleet kan ze het niet meteen goed vinden.
Tijdens de opnames voor een grote film, wordt een van de hoofdrolspelers vermoord. Gemma en Fleet moeten de zaak zien op te lossen.
Mening :
Het verhaal speelt zich af tussen 14 augustus en 24 september (2018 ) . In Melbourne is het koud en guur. Gemma Woodstock is naar Melbourne verhuisd maar kan er nog niet zo goed aarden. Met haar nieuwe partner Nick Fleet, niet meteen een aangenaam man, kan ze niet zo goed opschieten. Als er een filmster wordt vermoord, worden Gemma en Nick aangesteld om de leiding over het onderzoek op zich te nemen. Als dit maar goed afloopt.
Het boek is opgebouwd uit verschillende hoofdstukken. Elk hoofdstuk behandelt een stuk van de dag, dit wordt dan ook telkens bovenaan de pagina vermeld.
Het boek leest niet echt vlot, de lange hoofdstukken dragen daar waarschijnlijk toe bij.
Het verhaal,-verteld vanuit Gemma- komt maar langzaam op dreef. Het onderzoek verloopt heel traag, het schiet niet op, waardoor je als lezer soms wel eens de focus verliest. Je stelt je hierbij de vraag of die rechercheurs wel alert genoeg zijn, ze lijken wel in slaapmodus. Pas na ¾ van het boek lijkt er wat schot in de zaak te komen en komt er wat spanning in. De uiteindelijke dader is dan toch nog verrassend.
Tussendoor krijgen we ook weer een inkijk op Gemma’s persoonlijke leven. Haar ex, haar zoontje, haar vader. Gemma is geen gemakkelijk mens,wat nukkig, eenzaam, getekend door haar verleden en dus niet echt gelukkig en onzeker.
“De dag heeft inmiddels flink de bokkenpruik opgekregen”
“Ik was alleen : amper een moeder, amper een dochter”
Misschien net daardoor verloopt de verhouding tussen Gemma en haar partner Nick (ook geen gemakkelijk mens) niet echt vlot. Ze laten tegen elkaar niet veel los over hun persoonlijke leven dat -zoals naar het einde toe blijkt- toch enige overeenkomst kent. Wordt hun verstandhouding hierdoor beter? Misschien komen we het te weten in een volgend boek.
Net zoals- in Baileys debuut, lezen we ook nu heel veel mooie beschrijvingen, uitdrukkingen.
“April grijpt naar haar keel alsof ze de lucht er naar binnen wil helpen”
“Als hij naar ons opkijkt, wasemt hij het wantrouwen uit van een mishandelde hond”
Deze zijn wel aangenaam om te lezen, maar dragen niet echt bij voor de vaart en spanning in het verhaal. Maar misschien is dit net het kenmerk van Bailey, die mooie zinnen en uitspraken.
Voor mij valt dit boek eerder onder een spannende roman, dan onder de noemer thriller.
Als ik heel eerlijk ben, las ik liever haar 1e boek. Of ik het vervolg (ja dat is al uit, maar nog niet in het Nederlands) twijfel ik nog even, ook al triggert de allerlaatste zin me wel

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Lena Blomme