Een spannende reis met verrassende wendingen

Net zoals in Alleen, is dit boek opgebouwd uit korte hoofdstukken, die telkens afwisselend vanuit een ander personage geschreven zijn. Dat maakt het weer extra spannend, want telkens je denkt iets meer te weten te komen is het hoofdstuk teneinde en verplaatst het verhaal zich naar een ander personage.
Dit keer volgen we Pieter, onderzoeksjournalist, die 15 jaar na de ontvoering van Julie Meskens nog steeds de zaak niet los kan laten. Hij wil nog steeds Oscar (de ontvoerder) vinden. Wanneer Hannah verdwijnt is hij ervan overtuigd dat Oscar het meisje vasthoudt en gaat hij naar hen op zoek. Dat brengt hem naar het ijskoude Lapland. Een ijzig, koud, spannende reis met wel enkele verrassende wendingen.
Andere hoofdstukken worden vanuit Tom, Hannah’s vader vertelt. Hij is er niet zo zeker van dat Oscar hier achter zit en gaat in België op zoek naar zijn dochter, geholpen door hoofdinspecteur Helena Ooms. Tom wordt geconfronteerd met zichzelf, met het feit dat hij zijn dochter misschien wat verwaarloosd heeft. Hij kampt met schuldgevoelens, kan hij dit ooit nog goed maken?
Doorheen het verhaal blijf je je als lezer steeds afvragen, wie heeft er gelijk Pieter of Tom ? Maar als het niet Oscar is, wie dan wel en waarom ? Of is Hannah weggelopen met een vriendje? Of zit er nog iets anders achter?
Zowel bij Pieter als Tom is het duidelijk dat de verdwijning van Julie, 15 jaar geleden, diepe sporen heeft nagelaten. Hoewel beide mannen hun leven weer hebben opgenomen, blijft dat gemis naar Julie nog steeds en net hierdoor hebben ze enkele zaken misschien wel verkeerd aan gepakt.
Koud is een boek dat je zo snel mogelijk wil uitlezen. Je wil echt wel weten hoe het in elkaar zit. Komt alles goed voor Hannah? Krijgt Pieter eindelijk Oscar te pakken?
Maar tegelijkertijd wil je niet te snel lezen, want je wil de spanning er nog wat inhouden en zo lang mogelijk van het boek genieten.
Als op het einde van het verhaal voor enkele personages nog een verrassing volgt, ben je als lezer meer dan tevreden. Want daar waar Alleen nog vroeg om een vervolg, is Koud een mooi afgerond verhaal. “Vandaag maak ik opnieuw een keuze, maar deze keer hoop ik dat het de juiste is……”
Met een beetje spijt neem ik dus afscheid van de personages, zowel van de goede als de kwade.