Lezersrecensie
Wat ik niet deed, Johnny Bollé deed het wel
Het verhaal:
Na de dood van haar dochtertje Claire en echtgenoot Kasper stort het leven van schrijfster Emily volledig in. Wanneer een uitgever haar een aanbod doet om naar Schotland te reizen om een boek te schrijven over de laatste heks van Durness neemt ze het aanbod aan.
Eens daar aangekomen krijgt ze te maken met een aantal bizarre gebeurtenissen.
Mijn leesbeleving
Wat ik niet deed start met een soort van proloog, een vrouw bevindt zich in een benarde positie. Als lezer leef je onmiddellijk met haar mee. Wie is ze? Wie heeft haar in deze positie gebracht.
Daarna nog een stukje over Megan, een heks die leefde in Schotland in de jaren 1799 . Over haar zal het boek van Emily gaan.
Het boek gaat afwisselend over Emily (heden) en over een zekere Twinkel (2017). Beide verhaallijnen zijn in de 1e persoon, waardoor je als lezer zeer goed meeleeft met beide personages.
Vooral de Twinkel hoofdstukken doen je wel af en toe een krop in de keel krijgen.
Door de korte hoofdstukken die Johhny steeds op zo’n manier eindigt waarop je net niet te weten krijgt, waar je zit op te wachten, is het moeilijk om het boek even aan de kant te leggen.
Het duurt wel een tijdje waardoor je een echt thrillergevoel krijgt, maar dat zorgt er voor dat je steeds verder wil lezen.
Enkele bizarre gebeurtenissen dragen er toe bij dat je begint te zoeken naar wie Emily’s belager/belaagster is. Heeft het te maken met wat er in het verleden is gebeurd? Houdt het verband met de dood van haar echtgenoot en haar dochter?
Naar het einde wordt een en ander duidelijk. Of dat denk je toch. Eigenlijk had ik het moeten weten, want ik heb al meerdere boeken van Johnny gelezen. Ik had moeten zien aankomen dat hij nog enkele twist uit zijn pen zou schudden.
“Wat ik niet deed” is weer zo een boek dat je in één ruk wilt uitlezen omdat je wil weten hoe de vork nu in de steel zit, maar aan de andere kant ook weer niet, want je wil er zo lang mogelijk van genieten.
Blij dat ik het wel deed. Blij dat ik deze week toch nog startte in dit boek
Ik sluit 2022 af, net zoals ik het jaar ben ingezet, met een boek van Bollé
Na de dood van haar dochtertje Claire en echtgenoot Kasper stort het leven van schrijfster Emily volledig in. Wanneer een uitgever haar een aanbod doet om naar Schotland te reizen om een boek te schrijven over de laatste heks van Durness neemt ze het aanbod aan.
Eens daar aangekomen krijgt ze te maken met een aantal bizarre gebeurtenissen.
Mijn leesbeleving
Wat ik niet deed start met een soort van proloog, een vrouw bevindt zich in een benarde positie. Als lezer leef je onmiddellijk met haar mee. Wie is ze? Wie heeft haar in deze positie gebracht.
Daarna nog een stukje over Megan, een heks die leefde in Schotland in de jaren 1799 . Over haar zal het boek van Emily gaan.
Het boek gaat afwisselend over Emily (heden) en over een zekere Twinkel (2017). Beide verhaallijnen zijn in de 1e persoon, waardoor je als lezer zeer goed meeleeft met beide personages.
Vooral de Twinkel hoofdstukken doen je wel af en toe een krop in de keel krijgen.
Door de korte hoofdstukken die Johhny steeds op zo’n manier eindigt waarop je net niet te weten krijgt, waar je zit op te wachten, is het moeilijk om het boek even aan de kant te leggen.
Het duurt wel een tijdje waardoor je een echt thrillergevoel krijgt, maar dat zorgt er voor dat je steeds verder wil lezen.
Enkele bizarre gebeurtenissen dragen er toe bij dat je begint te zoeken naar wie Emily’s belager/belaagster is. Heeft het te maken met wat er in het verleden is gebeurd? Houdt het verband met de dood van haar echtgenoot en haar dochter?
Naar het einde wordt een en ander duidelijk. Of dat denk je toch. Eigenlijk had ik het moeten weten, want ik heb al meerdere boeken van Johnny gelezen. Ik had moeten zien aankomen dat hij nog enkele twist uit zijn pen zou schudden.
“Wat ik niet deed” is weer zo een boek dat je in één ruk wilt uitlezen omdat je wil weten hoe de vork nu in de steel zit, maar aan de andere kant ook weer niet, want je wil er zo lang mogelijk van genieten.
Blij dat ik het wel deed. Blij dat ik deze week toch nog startte in dit boek
Ik sluit 2022 af, net zoals ik het jaar ben ingezet, met een boek van Bollé
1
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lena Blomme
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
