Indringend en dwingend: Zoektocht naar pa, ma, en het kind met de japanse ogen

Impressie

Ouders die zwijgen , een zoon met afwijkende ogen, een zoon die uit familiebijeenkomsten (‘kampulans’) begrijpt dat er veel verborgen blijft over afkomst en verleden van zijn familie. Hij gaat op zoek, en komt terecht in de maalstroom van de Nederlandse en Indonesische geschiedenis van de laatste honderd jaar. Indringend, dwingend geschreven ‘documentaire’, autobiografische roman. Een heftige aanklacht tegen degenen die met hun van bovenaf opgelegde besluiten het leven van gewone mensen generaties lang tot een hel kunnen maken.
Ze zeggen tegen me:als je zo nodig ‘iets’ met Indië moet, waarom schrijf je dan geen kookboek?Eeen Indisch kookboek. Dàt lezen de mensen in dit land. Dat levert gegarandeerd flinke verkoopcijfers op. Maar met die drieënhalve eeuw gedeelde geschiedenis valt hier geen eer te behalen. ( ) Toch, Bestebroer, heb ik nog één hoop: ik geloof namelijk dat geschiedenissen voor altijd zullen blijven rondzweven als ze eenmaal in woorden zijn gegoten en hardop zijn verteld. En ook al zijn ze dan niet gehoord, er komt een moment dat ze als stof weer neerdalen om dàn wel te worden gehoord. Daarom, lieve E., mijn Bestebroer, ga ik nu dit verhaal van pa, van ma, van jou en de oorlog hardop aan je voorlezen. (p.375)
Lees ook:Kester Freriks, Echo’s van Indië: de onafhankelijkheid van Indië in verhalen en herinneringen , 2015
Hans Vervoort, Weg uit Indië: het grote verhaal van Hans en Sonja, 2012
F.Springer, Kandy, een terugtocht, 1998
Multatuli, Max Havelaar, 1859
Aya Zikken, De Tanimbar-legende, 2006