Trage start, sterke afsluiting

Ontspoord is een thriller die qua opzet veel belooft: drie verhaallijnen die langzaam naar elkaar toe bewegen, mysterieuze gebeurtenissen en een slot dat alles bij elkaar brengt. Toch kostte het me behoorlijk wat moeite om in het verhaal te komen. In het begin raakte ik regelmatig het overzicht kwijt, vooral omdat de verschillende perspectieven elkaar vrij snel opvolgen. Het duurde daardoor even voordat ik echt een band kreeg met de personages en begreep hoe alles met elkaar verweven was.

Ongeveer na tweederde van het boek begon het verhaal voor mij pas echt te leven. De spanning trok aan, de verbanden werden duidelijker en ik begon eindelijk te voelen wat de auteur probeerde over te brengen. Vanaf dat moment las het vlotter en zat ik meer in het verhaal. Heleen van den Hoven weet dan ook goed hoe ze spanning moet opbouwen en de lezer het gevoel moet geven dat er iets groots op het punt staat te gebeuren.

Toch waren sommige ontwikkelingen wat voorspelbaar. Een aantal plottwists zag ik van tevoren aankomen, terwijl andere momenten me juist weer wisten te verrassen. Vooral het einde was een sterke afsluiting – onverwacht en goed doordacht, waardoor het boek toch met een positieve indruk eindigde.

De schrijfstijl van Van den Hoven is prettig en toegankelijk, al had ik soms graag wat meer diepgang of emotionele lading in sommige personages gezien. Ondanks dat het begin voor mij traag was, vond ik het knap hoe de losse draden uiteindelijk samenkwamen in een geheel.

Eindoordeel: Ontspoord is een thriller met een interessante structuur en een sterk einde, maar door de trage start en de vele verhaallijnen had het voor mij iets meer vaart en focus mogen hebben.