Niet door te komen

Alice Bell weet dat haar man George van mooie vrouwen houdt. Ze weet ook dat hij haar aanbidt en dat haar zwangerschap hun relatie alleen maar hechter zal maken. Maar als ze terugkomt van een zakenreis ziet ze in de weerspiegeling van een treinraam een prachtige roodharige vrouw. Een vrouw die het evenbeeld is van Ruth, haar medestudente van jaren geleden, die na een nachtelijke zwempartij spoorloos is verdwenen. Wanneer ze George vertelt over het voorval in de trein reageert hij heel terughoudend. En als ze ontdekt dat een oude groepsfoto vlak daarna bijgeknipt en opnieuw ingelijst is, wordt Alice wantrouwend. Want wat weet George over Ruth, en wat was zijn relatie met haar? En kan Alice zelf nog vertrouwen op de herinneringen aan haar studietijd?

Mijn mini recensie:
Het verhaal sprak mij aan zoals het op de flaptekst staat, echter is de schrijfstijl verre van interessant. Het is tergend langzaam, er is veel herhaling en ik irriteerde mij op den duur gewoon aan het saaie gedoe van de personages. Nee, voor was dit absoluut geen match. Nooit ben ik gestopt met een boek, maar na ongeveer 200 bladzijden met pijn en moeite door gekomen te zijn, besloten mijn tijd in een betere match te stoppen.