Lezersrecensie
Bijzonder levensverhaal
Dit boek vertelt het levensverhaal van de Engelse Glady Aylward (1902-1970) die naar China emigreerde om de Chinezen te bekeren tot het christendom.
Het verhaal begint in Engeland als Glady nog bij haar ouders woont. Ze is klein voor haar leeftijd, heeft steil zwart haar en moeite met leren. Hier heeft ze veel verdriet van. Het enige waar ze goed in is, is praten.
Als volwassene woont ze tegen haar wil een kerkdienst bij. Hoewel ze christelijk is opgevoed, heeft ze weinig meer met het geloof en vult haar tijd liever met theaterbezoeken en dansavonden. Deze kerkdienst verandert haar leven en ze voelt een sterke roeping om naar China te gaan. De grenzen van China zijn juist geopend voor buitenlanders, dus is dit de kans om de mensen daar ook over Jezus te vertellen.
Glady moet vele hindernissen overwinnen voordat ze uiteindelijk per trein naar China reist. Onderweg strandt ze bijna in Mantsoerije, omdat het daar oorlog is. Eenmaal in Yang Cheng, Noord-China aangekomen, helpt ze de oude zendelinge mevrouw Lawson. Zij beslist dat ze van de zendingspost een herberg moeten maken. In een herberg kunnen de ezeldrijvers, die met hun handelswaar de dorpen rondtrekken, eten en overnachten. Glady is bang voor ezels, maar toch doet ze het, ook als mevrouw Lawson overlijdt. ’s Avonds vertellen ze de ezeldrijvers over Jezus en algauw verspreidt zich het nieuws over de dorpen.
Na enige tijd adopteert Glady een weesmeisje dat op haar beurt weer andere kinderen meeneemt. Algauw heeft Glady de verantwoording over een heleboel verwaarloosde wees- en zwerfkinderen. Ook heeft ze verschillende ontmoetingen met de Mandarijn en bezoekt ze geregeld de gevangenis. Door de Chinezen wordt ze op een gegeven moment Ai-Weh-Töh genoemd, Zij-Die-Ons-Liefheeft. Als in 1940 het Japanse leger China binnenvalt, vlucht Glady met meer dan honderd kinderen over de bergen naar het dan nog veilige zuiden. Ook in de verschillende vluchtelingenkampen vertelt ze over Jezus. Ze komt zelfs in aanraking met een paar Lama-priesters in Tibet. Na de Tweede Wereldoorlog rukt het communisme op, onder leiding van Mao Zedong. Opnieuw moet Glady vluchten en veel christenen worden vervolgd en vermoord. Glady heeft het daar erg moeilijk mee en ze bidt veel voor haar geloofsgenoten. Ook leest ze veel uit haar Chinese Bijbel.
Persoonlijk vond ik de eerste helft van het boek het mooiste. Hierin lees je hoe Glady wordt geroepen en probeert naar China te reizen. Ook het gedeelte over de herberg vond ik leuk om te lezen. Het laatste gedeelte van het boek, als het communisme oprukt, vond ik persoonlijk wat minder. Niet omdat het slecht geschreven is, maar omdat Glady voortdurend moet vluchten. Toch zijn in dit gedeelte nog genoeg lichtpuntjes te vinden.
Het boek is zwaar christelijk, met veel Bijbelteksten in een oudere vertaling. Sommige lezers zullen dit waarderen, anderen kan het afschrikken. Wie daar doorheen kijkt, houdt een prachtige historische roman over die een goed beeld geeft van het China van voor de Tweede Wereldoorlog en hoe het communisme oprukte in dat land.
Het boek verscheen voor het eerst in 1975 en dat is aan het taalgebruik te merken. Het boek is geschreven in de derde persoon, met af en toe in de ik-vorm persoonlijke aantekeningen van Glady.
Op de voorkant staat een vrouw die op een ezel zit en uit een boek leest. Dit past goed bij het verhaal, omdat Glady een tijd lang per ezels naar onbereikbare dorpen reist. Ook is één van haar namen De vrouw met het boek.
Het verhaal begint in Engeland als Glady nog bij haar ouders woont. Ze is klein voor haar leeftijd, heeft steil zwart haar en moeite met leren. Hier heeft ze veel verdriet van. Het enige waar ze goed in is, is praten.
Als volwassene woont ze tegen haar wil een kerkdienst bij. Hoewel ze christelijk is opgevoed, heeft ze weinig meer met het geloof en vult haar tijd liever met theaterbezoeken en dansavonden. Deze kerkdienst verandert haar leven en ze voelt een sterke roeping om naar China te gaan. De grenzen van China zijn juist geopend voor buitenlanders, dus is dit de kans om de mensen daar ook over Jezus te vertellen.
Glady moet vele hindernissen overwinnen voordat ze uiteindelijk per trein naar China reist. Onderweg strandt ze bijna in Mantsoerije, omdat het daar oorlog is. Eenmaal in Yang Cheng, Noord-China aangekomen, helpt ze de oude zendelinge mevrouw Lawson. Zij beslist dat ze van de zendingspost een herberg moeten maken. In een herberg kunnen de ezeldrijvers, die met hun handelswaar de dorpen rondtrekken, eten en overnachten. Glady is bang voor ezels, maar toch doet ze het, ook als mevrouw Lawson overlijdt. ’s Avonds vertellen ze de ezeldrijvers over Jezus en algauw verspreidt zich het nieuws over de dorpen.
Na enige tijd adopteert Glady een weesmeisje dat op haar beurt weer andere kinderen meeneemt. Algauw heeft Glady de verantwoording over een heleboel verwaarloosde wees- en zwerfkinderen. Ook heeft ze verschillende ontmoetingen met de Mandarijn en bezoekt ze geregeld de gevangenis. Door de Chinezen wordt ze op een gegeven moment Ai-Weh-Töh genoemd, Zij-Die-Ons-Liefheeft. Als in 1940 het Japanse leger China binnenvalt, vlucht Glady met meer dan honderd kinderen over de bergen naar het dan nog veilige zuiden. Ook in de verschillende vluchtelingenkampen vertelt ze over Jezus. Ze komt zelfs in aanraking met een paar Lama-priesters in Tibet. Na de Tweede Wereldoorlog rukt het communisme op, onder leiding van Mao Zedong. Opnieuw moet Glady vluchten en veel christenen worden vervolgd en vermoord. Glady heeft het daar erg moeilijk mee en ze bidt veel voor haar geloofsgenoten. Ook leest ze veel uit haar Chinese Bijbel.
Persoonlijk vond ik de eerste helft van het boek het mooiste. Hierin lees je hoe Glady wordt geroepen en probeert naar China te reizen. Ook het gedeelte over de herberg vond ik leuk om te lezen. Het laatste gedeelte van het boek, als het communisme oprukt, vond ik persoonlijk wat minder. Niet omdat het slecht geschreven is, maar omdat Glady voortdurend moet vluchten. Toch zijn in dit gedeelte nog genoeg lichtpuntjes te vinden.
Het boek is zwaar christelijk, met veel Bijbelteksten in een oudere vertaling. Sommige lezers zullen dit waarderen, anderen kan het afschrikken. Wie daar doorheen kijkt, houdt een prachtige historische roman over die een goed beeld geeft van het China van voor de Tweede Wereldoorlog en hoe het communisme oprukte in dat land.
Het boek verscheen voor het eerst in 1975 en dat is aan het taalgebruik te merken. Het boek is geschreven in de derde persoon, met af en toe in de ik-vorm persoonlijke aantekeningen van Glady.
Op de voorkant staat een vrouw die op een ezel zit en uit een boek leest. Dit past goed bij het verhaal, omdat Glady een tijd lang per ezels naar onbereikbare dorpen reist. Ook is één van haar namen De vrouw met het boek.
1
Reageer op deze recensie
