de impact van het verliezen van een zus

Ik mocht dit boek lezen voor de groep Boeken toer lezen en recenseren van boeken van onbekende auteurs, waarvoor dank.
Niemand mist mij (waarbij het laatste woord schuin gedrukt is) gaat over een vrouw die op tienjarige leeftijd haar zus verloor en de impact die dat had/heeft op haar verdere leven. Het verhaal is autobiografisch en de tekst en afbeelding op de cover zetten meteen de toon. Dit is een boek over rouw.
In korte stukjes van één tot twee bladzijden vertelt Corien haar levensverhaal. Beginnend bij het moment dat haar vijf jaar oudere zus overlijdt. Vanaf dan is niets meer hetzelfde. Corien neemt de zware taak op zich haar zus te vervangen. Ze gaat naar dezelfde middelbare school, probeert net zo populair te zijn,... Alles om maar gezien te worden en om het verdriet van haar ouders te verlichten. Als enig nog levend kind wordt ze ook uiterst voorzichtig. Hierdoor ontwikkelt ze allerlei trauma's en psychische problematiek, die ver in haar volwassen leven nog doorwerken. Wanneer ze uiteindelijk vastloopt leert ze stapje voor stapje te ontdekken wie zij zelf is en verwerkt ze het verleden.
Aan het eind van het boek zijn een aantal ervaringsverhalen van anderen opgenomen die ook een broer of zus hebben verloren. Dit vond ik een leuke toevoeging en laat zien dat iedereen hier anders mee omgaat.
Wat het boek naar mijn mening nog beter had gemaakt, zijn tips met hoe je hier wel mee moet omgaan, hoe je een kind hierin kan steunen en waar je (professionele) hulp kunt vinden.
Wat opvalt aan het boek is dat er veel overbodige vulwoorden staan. Een zorgvuldige redactie had die eruit kunnen halen. In het nawoord geeft Corien echter een hele goede, en tevens verdrietige reden, waarom hier geen tijd voor was.
Dit boek maakt heel duidelijk wat de impact is wanneer je op jonge leeftijd een broer of zus verliest en wat het met een kind doet wanneer daar niet over gepraat wordt. Een aanrader voor iedereen die hiermee te maken heeft.