Een treinreis vol alledaagse momenten

3,5 ster

Op elk van de acht stations waar de kleine rode trein van de Hankyu Railway stopt, stappen mensen in en uit. We maken kennis met verschillende personages en hun verhalen. Zo is er Shõko, die bij de bruiloft van haar ex was om zich te wreken. Misa, die de hele weg ruzie maakt met haar vriend. Een grootmoeder met haar kleindochter en vele anderen. Op elk station stappen nieuwe mensen in, die met elkaar in gesprek komen en elkaar weten te raken. Je leert de personages kennen op de heenweg en een half jaar later op de terugweg blijkt dat een ogenschijnlijk klein gebaar grote gevolgen kan hebben in iemands leven.

Al vaker heb ik healing fiction boeken gelezen en ook dit boek past binnen dat genre. Soms wil je geen boek lezen met actie en plottwisten maar een boek lezen dat zachtjes met je meereist. Het volgende station is zo’n boek. Het zijn verschillende korte levensverhalen die met elkaar verbonden worden door een treinrit. De rust in het boek is prettig. Geen spanning of plottwists, maar observaties van alledaagse momenten. Mensen raken elkaar even en reizen dan verder.

Ik heb genoten van het boek, maar had er stiekem iets meer van gehoopt. In plaats van echt mee te voelen met de personages voelde ik me meer een observator. Wel zetten de gesprekken die de personages hebben hier en daar aan tot nadenken. Zoals al vaker benoemd in eerdere recensies vind ik dat wel echt een pluspunt bij een boek. Dat je zowel de heen- als terugweg volgt van de trein en zijn passagiers vind ik leuk gevonden. De heenreis is leuk, maar de kracht van het boek zit wat mij betreft in de terugreis, waar je leest hoe de levens van de personages zich in een half jaar tijd ontwikkeld hebben.

Quote: ‘Waarom vertel je me dit eigenlijk?’ ‘Toen het met mij serieus de verkeerde kant op dreigde te gaan, heb ik goed advies gekregen van iemand die ik toevallig had ontmoet. Voor u ben ik ook een toevallige passante. Daarom misschien.’

Dank amboanthos en boekencafe voor dit recensie-exemplaar.