De gedachtes van een moeder

In dit boek volg je de gedachten van Silje Marie. Ze is getrouwd met Helene en samen met hun twee zoons, Olav en Henry, wonen ze in Oslo. Als Helene en de kinderen op vakantie gaan, past Silje Marie op het huis dat in de steigers staat voor een renovatie. In het stille huis wordt Silje Marie getergd door twijfels en schuldgevoelens over haar keuzes en het gevoel dat de band met haar twee kinderen niet hetzelfde is. Het ene kind heeft ze ter wereld gebracht, Olav. Het andere kind heeft Helene ter wereld gebracht, Henry. En dan is er nog die andere moeder met wie ze contact heeft. Een moeder met een zoon die sprekend lijkt op Henry.

Laat ik vooropstellen dat ik denk dat dit boek niet voor iedereen is. Het is vrij literair geschreven en er zit niet echt een plot in het boek. Het literaire merk je vooral door bepaald woordgebruik en het gebruik van (erg) lange zinnen. Ik heb echter wel genoten van dit boek. Een boek dat mijzelf als moeder ook tot nadenken heeft gezet en daar houd ik altijd wel van.

Silje Marie heeft de taak op zich genomen het huis leeg te halen voor de renovatie. Naarmate het huis steeds leger wordt, voelt Silje Marie zich ook steeds leger. Ze denkt na over alle zorgen die een moeder kan hebben. Ik denk dat deze zorgen voor veel moeders herkenbaar zullen zijn, zo ook voor mij. Daarnaast speelt ook het feit dat ze lesbisch is een rol. Want hoe groeien hun jongens op in een maatschappij die eigenlijk helemaal niet zo open is als het gaat over de LHBTQ+-gemeenschap. Hoe zal men tegen hen aankijken met twee moeders en wat zullen de jongens er later eigenlijk zelf van vinden dat ze niet bekend zijn met eventuele halfbroertjes en -zusjes?

Tijdens de zwangerschap van Helene is Silje Marie vreemdgegaan en dat heeft de relatie geen goed gedaan. Ze zijn er samen uitgekomen, maar of het echt goed zit? Nu, jaren later, heeft Silje Marie weer een geheim. Ze spreekt regelmatig af met een andere moeder en met haar bespreekt ze ook haar twijfels over de liefde die ze in mindere mate voelt voor haar, niet biologische zoon, Henry. Maar waarom vertelt ze Helene niet over deze andere moeder? Voelt ze zich gevangen in de relatie met Helene en verlangt ze ernaar om vrij te zijn? Of is die vastigheid en onvoorwaardelijke liefde van haar jongens toch hetgene dat ze zo graag vast wil houden? Grote levensvragen die afgewogen worden. Het is een prachtig boek, waarin grote thema’s (waar misschien zelfs wel een taboe op rust) open besproken worden en waarin een moeder worstelt met wie ze is als moeder, partner, vriendin en zichzelf.

Favoriete quote: Liefde is veel dingen, maar heeft geen kans om te overleven zonder het volgende: de fundamentele wil om je in te leven in de ander.

Dankjewel uitgeverijmozaiek en boekencafe voor dit recensie-exemplaar.