Een heftige zoektocht na WO2

In ruil voor een recensie stelde Ambo Anthos dit boek voor de verschijningsdatum al beschikbaar, daar ben ik ze heel dankbaar voor.

Je maakt kennis met Irène, een Française die op jonge leeftijd naar Bad Arolsen in Duitsland is verhuisd voor de liefde en is gaan bij werken bij ITS, International Tracing Service, een centrum dat 4.000 voorwerpen gearchiveerd heeft die eigendom zijn van personen die tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangen hebben gezeten in concentratiekampen en deze spullen zijn gevonden nadat de kampen bevrijd zijn.

Irène krijgt een zoon (Hanno) maar kort na zijn geboorte scheidt ze en wordt haar werk nog meer verweven met haar privé leven. Haar zoon woont inmiddels niet meer thuis en studeert in Göttingen waardoor de zoektochten haar steeds intensiever bezig houden. Personen in haar directe omgeving begrijpen soms niet hoe ze zo gedreven en geduldig kan zijn om deze spullen terug te geven aan overlevenden of nabestaanden. Anderzijds wordt ze heel erg geholpen door haar directe collega’s, het Rode Kruis en personen die in andere archieven werken. Je leest ook over haar intensieve band met de voormalig directrice van ITS, Eva Volmann, een Poolse vrouw die zelf de oorlog overleefd heeft en waarvan een nichtje vanuit Argentinië naar haar op zoek is.

In de roman draait het verhaal om de zoektocht van Irene van drie voorwerpen die ze aan eventuele nabestaanden wil teruggeven; een medaillon, een pierrot pop en een geborduurde zakdoek. Al twijfelt ze soms wel wat ze met het opsporen van de nabestaande bereikt. Wat is de betekenis van het voorwerp voor de nabestaande, haalt ze niet een hele geschiedenis overhoop, willen ze het wel weten en overval je de nabestaanden niet met zo’n bezitting? En het grijpt haar ook persoonlijk aan wat voor heftige jaren en gebeurtenissen de persoon in kwestie heeft meegemaakt tijdens de oorlogsjaren.

Het is een mooie roman maar de schrijfster beschrijft de zoektochten heel uitgebreid, er worden heel veel personages genoemd en dit maakt het verhaal een beetje traag. De schrijfstijl is overigens wel heel prettig.