Inspirerend en interessant (ondanks taalgebruik )

In reactie op vele andere recensies; tijdens het schrijven van dit boek is de schrijfster nog erg jong, ik kan sympathie opbrengen voor haar veelal bekritiseerde grove- en 'onnodig' intellectuele taalgebruik, aangezien ze hier nog midden in haar verzetsstrijd zit en dit ook voor het eerst uit op papier. Van iemand die al haar hele leven als mindere wordt behandeld zou ik het niet vreemd vinden dat ze onomstotelijk wil aantonen dat ze intelligent is. Voor haar is het kennelijk wèl nodig zich uit te laten zoals ze dit doet. Haar taalgebruik laat zien en voelen waar ze zich in haar losmakingsproces bevindt. Eén die zwaar is -omdat ze elke centimeter moet bevechten- en dus een zware tol eist. En dus veel strijdlust.

Ik kon niet anders dan met haar meevoelen. De woede richting haar moeder kan ik me zeer levendig voorstellen, gezien de behandeling die ze van deze vrouw ontvangt..
Gelukkig had ze haar oma, al kon zij ook niet zorgen voor meer tolerantie; in ieder geval begrepen zij elkaar in hun verzet.
Verder is er ook al veel positiefs over gezegd waaraan ik niets heb toe te voegen; ik kon niet stoppen met lezen en het is, ondanks dat het geen literatuur betreft, een van mijn favorieten. Een voor mij waardevol verhaal, ondanks dat ik haar culturele last niet draag. Het was trouwens interessant hierover te leren ( ik besef dat het hier om een orthodoxe subcultuur gaat). Ik vind haar erg dapper en respecteer ontzettend wat ze doet, al dan niet met erg grof taalgebruik.