Prachtige memoires in een opsomming en helaas een einde.

Ik sluit me erbij aan dat het boek bol staat van de avontuur. Het is geen opgave je te verplaatsen in wat ze vertelt; bijna alles wat ze deelt is spannend, vertederend, leerzaam of anderszins meeslepend. Ook heeft het een diepere laag, die tot nadenken en zelfreflectie aanzet als je daarvan houdt. En anders blijven er nog de spannende avonturen over.

Er is zeer veel inspiratie uit te halen.
Maar ik zou willen zeggen: Martine; kill your darlings. Ik zou ook niet weten welk avontuur weg te laten, maar voor mij voelde het tegen het einde als overkill. Je wilt zoveel mogelijk vertellen, en dat komt je verhaal in mijn ogen niet ten goede. Ik vind het prettig om met vragen achter te blijven, nu is het verhaal zo ontzettend rond dat ik verzadigd ben. En dat is een anticlimax. Waar ik er eerst hele stukken geen genoeg van kon krijgen, omdat zelfs de beschríjving van je belevenissen en ontmoetingen al verslavend werkt, voelde ik me later teleurgesteld. Ik hoef niet alle antwoorden..
Als ik het opnieuw zou lezen zou ik de eerste driekwart lezen voor de kick en inspiratie. Daarna zou ik het terugbrengen om lekker met vragen achter te blijven.
Desondanks blijft er nog steeds een aanrader van een prachtverhaal overeind.