Lezersrecensie
Fijne fantasiereeks
Hoe eindigt de Elfhame-trilogie? In het tweede deel De gevallen koning loopt het verhaal niet af zoals het hoofdpersonage Jude gepland had. Ze zal weer flink aan alle touwtjes moeten trekken om terug te komen in de positie waarin ze zat en daar gaat het laatste deel De verbannen koningin over (Holly Black, vertaald door Anne-Marieke Buijs). Hoe ontwikkelen de relaties binnen haar familie? En die met de Cardan? Wie wordt vergeven en wie niet?
Allereerst de mededeling dat het niet noodzakelijk is om het vorige deel te herlezen, al is het altijd heerlijk om terug te keren naar Elfhame. De eerste hoofdstukken bevatten namelijk kleine samenvattingen van de eerdere delen en in de proloog worden heel veel personages en hun functie herhaald. Daarnaast bevat de proloog een interessante voorspelling waardoor de lezer gelijk weer in het verhaal zit: “Hij zal de verwoesting van de kroon en de vernietiging van de kroon betekenen.” (2021: p. 12)
Verder lees je in dit slotdeel nog weer wat meer over de wereld van Elfhame, zoals het Hof der Tanden, maar ook leer je Cardan eindelijk nog beter kennen. In eerdere delen werd al regelmatig naar zijn verleden verwezen, maar nooit volledig. Nu lees je over zijn opvoeding en jeugd en ontdek je hoe de vork in de steel zit.
Net als in de vorige delen is er veel sprake van manipulatie, list en bedrog. Hierdoor is het verhaaltechnisch allemaal lekker onvoorspelbaar en zijn er constant wendingen. Zo denk je samen met Jude dat ze de list heeft doorzien, maar dan blijkt ze tóch te zijn opgelicht en/of verraden. Samen met haar kom je dan tot die schokkende ontdekking en ben je weer verrast. En dat maakt Jude dan ook weer zo’n interessant en geloofwaardig personage. Ze is niet het naïeve domme meisje dat alles overleeft, maar ze is ook zeker niet het perfecte personage. Naast de interessante Cardan maakt het personage Jude deze boeken zo leuk.
Meestal zijn de gebeurtenissen goed aan elkaar te verbinden en duidelijk uitgedacht, maar een minpuntje vond ik wel het einde. Ik vind een aantal zaken ‘ineens’ gebeuren en ‘opeens’ weer opgelost. Ik miste hierbij diepgang die de trilogie verder wel heeft, jammer! Ook, in vergelijking met het vorige deel, vond ik in dit boek minder dingen gebeuren. Het boek is nog steeds actievol, spannend en een beetje romantisch, maar toch net iets minder dan De gevallen koning (2020).
Desalniettemin is de Elfhame-trilogie niet alleen een plaatje om in de boekenkast te hebben staan (koop de limited editions alleen al vanwege de prachtige fanart), maar het is gewoon echt een heel fijn fantasierijk verhaal met genoeg liefde, bedrog, verraad, magie, actie en bijzondere wezens. Jammer dat deze serie alweer ten einde is. Gelukkig brengt in augustus Uitgeverij Boekerij een eerder verschenen werk van Holly Black opnieuw als limited edition uit, namelijk Water. Hopelijk zijn haar volgende boeken ook weer zo heerlijk te verslinden!
Bedankt Uitgeverij Boekerij voor dit recensie-exemplaar! Deze recensie is oorspronkelijk verschenen op mijn eigen website: https://lisalovestoreadcom.wordpress.com/2021/04/30/recensie-de-verbannen-koningin-holly-black/
Allereerst de mededeling dat het niet noodzakelijk is om het vorige deel te herlezen, al is het altijd heerlijk om terug te keren naar Elfhame. De eerste hoofdstukken bevatten namelijk kleine samenvattingen van de eerdere delen en in de proloog worden heel veel personages en hun functie herhaald. Daarnaast bevat de proloog een interessante voorspelling waardoor de lezer gelijk weer in het verhaal zit: “Hij zal de verwoesting van de kroon en de vernietiging van de kroon betekenen.” (2021: p. 12)
Verder lees je in dit slotdeel nog weer wat meer over de wereld van Elfhame, zoals het Hof der Tanden, maar ook leer je Cardan eindelijk nog beter kennen. In eerdere delen werd al regelmatig naar zijn verleden verwezen, maar nooit volledig. Nu lees je over zijn opvoeding en jeugd en ontdek je hoe de vork in de steel zit.
Net als in de vorige delen is er veel sprake van manipulatie, list en bedrog. Hierdoor is het verhaaltechnisch allemaal lekker onvoorspelbaar en zijn er constant wendingen. Zo denk je samen met Jude dat ze de list heeft doorzien, maar dan blijkt ze tóch te zijn opgelicht en/of verraden. Samen met haar kom je dan tot die schokkende ontdekking en ben je weer verrast. En dat maakt Jude dan ook weer zo’n interessant en geloofwaardig personage. Ze is niet het naïeve domme meisje dat alles overleeft, maar ze is ook zeker niet het perfecte personage. Naast de interessante Cardan maakt het personage Jude deze boeken zo leuk.
Meestal zijn de gebeurtenissen goed aan elkaar te verbinden en duidelijk uitgedacht, maar een minpuntje vond ik wel het einde. Ik vind een aantal zaken ‘ineens’ gebeuren en ‘opeens’ weer opgelost. Ik miste hierbij diepgang die de trilogie verder wel heeft, jammer! Ook, in vergelijking met het vorige deel, vond ik in dit boek minder dingen gebeuren. Het boek is nog steeds actievol, spannend en een beetje romantisch, maar toch net iets minder dan De gevallen koning (2020).
Desalniettemin is de Elfhame-trilogie niet alleen een plaatje om in de boekenkast te hebben staan (koop de limited editions alleen al vanwege de prachtige fanart), maar het is gewoon echt een heel fijn fantasierijk verhaal met genoeg liefde, bedrog, verraad, magie, actie en bijzondere wezens. Jammer dat deze serie alweer ten einde is. Gelukkig brengt in augustus Uitgeverij Boekerij een eerder verschenen werk van Holly Black opnieuw als limited edition uit, namelijk Water. Hopelijk zijn haar volgende boeken ook weer zo heerlijk te verslinden!
Bedankt Uitgeverij Boekerij voor dit recensie-exemplaar! Deze recensie is oorspronkelijk verschenen op mijn eigen website: https://lisalovestoreadcom.wordpress.com/2021/04/30/recensie-de-verbannen-koningin-holly-black/
1
Reageer op deze recensie
