Mooi vervolg op Galgenveld

In dit vervolg op Galgenveld worden de hoofdpersonen steeds verder uitgewerkt. Maud Mertens komt voor een vervelende zaak te staan. Er worden jonge kinderen gekidnapt op verschillende plaatsen door het land. Kyra Slagter, momenteel studente forenschische wetenschap, is bekend met het eerste kindje dat verdwijnt. Op deze manier komen beide vrouwen elkaar weer tegen.
De verdwijning van Kyra's zus loopt ook hier als rode draad door het geheel.
Bij het eerste deel had ik al snel het juiste vermoeden van de dader. Hier is de vraag welk doel de kidnapping heeft, wat is de gemne deler. Na drie ontvoeringen was dit voor mij duidelijk, maar dat maakte het waarom juist deze kinderen nog niet opgelost. Het boek heeft een heerlijke vaart, is spannend en de dynamiek tussen Maud en Kyra is duidelijk weer aanwezig.
Wat mij wel heel erg stoorde aan het verhaal, is dat het hoogbegaafde jongetje weer heel stereotype wordt neergezet. Slim, niet sportief, sociaal onhandig enz. Ook de reactie van Maud en haar partner op de hoogbegaafd van deze jongen vond ik zo verschrikkelijk stereotype. Hoogbegaafd is geen talent, hoogbegaafd met een vies gezicht gezegd. Terwijl over de voetbal- en muziektalenten wordt gesproken alsof dat wel iets bijzonders is. Juist deze stereotyperingen maakt het voor de hoogbegaafde kinderen dagelijks erg lastig. Zo jammer dat dit beeld zo in stand wordt gehouden in media die een groot bereik hebben. Vooral omdat het zo afstaat van de werkelijkheid.
Verder vond ik de personages wel weer goed neergezet en wacht ik met spanning op het derde deel.