Lezersrecensie
"Er zijn tijdens deze oorlog bijna alleen maar verliezers"
'Een wereld in de schaduw' kwam ik tegen op Instagram en het verhaal trok me meteen aan. Ik lees ze niet vaak, omdat de mentale impact van deze boeken bij mij vaak zwaar wegen, maar boeken over de tweede wereldoorlog blijven voor mij een genre dat in mijn top 5 zal blijven staan voor de komende periode. Elke keer als ik een boek oppak dat zich afspeelt in deze periode, is het net alsof ik het verhaal opzuig als een soort spons. het blijft me altijd bij, ik neem deze stukjes verhaal over een hele pijnlijke periode ergens toch altijd met me mee. Dat Tim Bruggink mij dit E-book dan ook zomaar wilde toesturen voelde als een groot geschenk. Dankjewel daarvoor, Tim!
'Een wereld in de schaduw' is erg mooi geschreven. Tim heeft een hele beeldende manier van schrijven en een hele toegankelijke en laagdrempelige schrijfstijl, waardoor je zo in het boek zit, er makkelijk doorheen leest en ook makkelijk voor je kan zien wat er in het verhaal gebeurt. Alle huizen, plekken en situaties hebben een hele levendige beschrijving gekregen, alsof je zelf de scene betreedt. Voor mij is dat zeker met dit soort boeken echt en pluspunt aan verhalen. Soms is het fijn om zelf je fantasie te laten werken, maar als het om de oorlog gaat is er weinig aan de fantasie over te laten. Tim schrijft door zijn beeldende manier van schrijven ook automatisch met een stuk emotie, waardoor de sfeer in het boek makkelijk aan te voelen is.
Je leest het boek vanuit verschillende perspectieven. Jan, die bij het verzet gaat, Erik, die door een soort groepsdruk bij de NSB terecht komt en Willem, een Joodse jongen die moet vechten om in leven te blijven. Deze drie vrienden komen dankzij de oorlog heel ver bij elkaar vandaan te liggen en raken elkaar kwijt in een heel erg donkere en angstige tijd waarin iedereen doet wat hij denk dat goed is. Het is heel erg boeiend om te zien hoe drie jonge mannen alle drie iets heel anders meemaken in deze oorlog, maar ook om te zien dat ze alle drie op hun eigen manier een hel meemaken. Concentratiekampen, verhoren, gevechten, groepsdruk. Elk personages krijgt een golf aan ellende over zich heen en elk personage maakt daarmee een diepe indruk op je. Je krijgt stukken mee uit Nederland, uit het verzet, maar ook uit de NSB, en ook uit de concentratiekampen, en uit de oorlog die de Duitsers voeren tegen de Polen en Russen. Er zijn zoveel belangrijke momenten meegepakt in dit boek en toch is het een kloppend verhaal met een afgerond einde. Het was ook fijn om te weten hoe het met alle personages afliep, elk belangrijk personage werd aan het einde nog een keer benoemd. Dat geeft de personages meer dan alleen een naam, het geeft ze een verhaal dat herinnerd mag worden.
Ik vond het niet leuk om te lezen, maar ik vond het wel mooi om te lezen hoe deze 3 kanten van 1 verhaal uiteindelijk toch weer een soort van samenkomen en dat ze elkaar dan misschien uit het oog verliezen, maar nooit helemaal uit het hard. Wat ik misschien nog mooier vond, is dat degene die voor het verzet strijdt, toch ook degene is die nog omkijkt naar degene die beschouwd wordt als een verrader na de oorlog. Het is na het lezen van een verhaal als dit gewoon lastig om te zien dat iemand als Erik eigenlijk onder druk voor de Duitsers gaat vechten en daarna door iedereen in de steek wordt gelaten, terwijl hij zelf ook door een hel is gegaan en dacht dat hij het juiste deed. Het is fijn om te weten dat er ook boeken bestaan waarin ze dit ook laten zien.
Ik heb helaas ook een klein probleem gehad met dit boek. Of eigenlijk voor mij een heel groot probleem. Het boek staat namelijk vol met fouten. En dan heb ik het niet over de gewone spellingsfouten of interpunctiefoutjes. Ik heb het over fouten in het verhaal zelf. Details die onnodig vaak in 1 hoofdstuk worden genoemd (De ziel van Warschau is in 1 hoofdstuk denk ik wel 5 keer genoemd bijvoorbeeld, stukken die verteld worden en dan in een volgend stuk heel anders verteld worden. Verhaaltechnische fouten waarvan ik het ontzettend vreemd vind dat deze totaal niet zijn opgemerkt door bijvoorbeeld de uitgeverij. En ik wil op niemand afgeven, maar dit was wel zo opvallend en vervelend (vooral in het begin trouwens, later werd het iets beter), dat ik af en toe heb getwijfeld om te stoppen met lezen. En dat heeft voor mij wel een groot deel van het plezier van het lezen weg gehaald. Ik ben misschien ook gewoon iemand die dat extra op let, waardoor het me mee opvalt, maar het was voor mij een domper tijdens het lezen en heeft mijn beoordeling wel heel erg beïnvloed.
Dit boek zou 5 sterren materiaal kunnen zijn. De perspectieven, de manier van vertellen, de veelzijdigheid van dit verhaal, maakt 'Een wereld in de schaduw' tot een topboek binnen het genre. Maar voor mij was de veelvoudigheid aan fouten en niet-kloppende verhaaltechnische punten een enorm nadeel. Ik geef het boek daarom 3,25 sterren!
~Live Your life Reading
'Een wereld in de schaduw' is erg mooi geschreven. Tim heeft een hele beeldende manier van schrijven en een hele toegankelijke en laagdrempelige schrijfstijl, waardoor je zo in het boek zit, er makkelijk doorheen leest en ook makkelijk voor je kan zien wat er in het verhaal gebeurt. Alle huizen, plekken en situaties hebben een hele levendige beschrijving gekregen, alsof je zelf de scene betreedt. Voor mij is dat zeker met dit soort boeken echt en pluspunt aan verhalen. Soms is het fijn om zelf je fantasie te laten werken, maar als het om de oorlog gaat is er weinig aan de fantasie over te laten. Tim schrijft door zijn beeldende manier van schrijven ook automatisch met een stuk emotie, waardoor de sfeer in het boek makkelijk aan te voelen is.
Je leest het boek vanuit verschillende perspectieven. Jan, die bij het verzet gaat, Erik, die door een soort groepsdruk bij de NSB terecht komt en Willem, een Joodse jongen die moet vechten om in leven te blijven. Deze drie vrienden komen dankzij de oorlog heel ver bij elkaar vandaan te liggen en raken elkaar kwijt in een heel erg donkere en angstige tijd waarin iedereen doet wat hij denk dat goed is. Het is heel erg boeiend om te zien hoe drie jonge mannen alle drie iets heel anders meemaken in deze oorlog, maar ook om te zien dat ze alle drie op hun eigen manier een hel meemaken. Concentratiekampen, verhoren, gevechten, groepsdruk. Elk personages krijgt een golf aan ellende over zich heen en elk personage maakt daarmee een diepe indruk op je. Je krijgt stukken mee uit Nederland, uit het verzet, maar ook uit de NSB, en ook uit de concentratiekampen, en uit de oorlog die de Duitsers voeren tegen de Polen en Russen. Er zijn zoveel belangrijke momenten meegepakt in dit boek en toch is het een kloppend verhaal met een afgerond einde. Het was ook fijn om te weten hoe het met alle personages afliep, elk belangrijk personage werd aan het einde nog een keer benoemd. Dat geeft de personages meer dan alleen een naam, het geeft ze een verhaal dat herinnerd mag worden.
Ik vond het niet leuk om te lezen, maar ik vond het wel mooi om te lezen hoe deze 3 kanten van 1 verhaal uiteindelijk toch weer een soort van samenkomen en dat ze elkaar dan misschien uit het oog verliezen, maar nooit helemaal uit het hard. Wat ik misschien nog mooier vond, is dat degene die voor het verzet strijdt, toch ook degene is die nog omkijkt naar degene die beschouwd wordt als een verrader na de oorlog. Het is na het lezen van een verhaal als dit gewoon lastig om te zien dat iemand als Erik eigenlijk onder druk voor de Duitsers gaat vechten en daarna door iedereen in de steek wordt gelaten, terwijl hij zelf ook door een hel is gegaan en dacht dat hij het juiste deed. Het is fijn om te weten dat er ook boeken bestaan waarin ze dit ook laten zien.
Ik heb helaas ook een klein probleem gehad met dit boek. Of eigenlijk voor mij een heel groot probleem. Het boek staat namelijk vol met fouten. En dan heb ik het niet over de gewone spellingsfouten of interpunctiefoutjes. Ik heb het over fouten in het verhaal zelf. Details die onnodig vaak in 1 hoofdstuk worden genoemd (De ziel van Warschau is in 1 hoofdstuk denk ik wel 5 keer genoemd bijvoorbeeld, stukken die verteld worden en dan in een volgend stuk heel anders verteld worden. Verhaaltechnische fouten waarvan ik het ontzettend vreemd vind dat deze totaal niet zijn opgemerkt door bijvoorbeeld de uitgeverij. En ik wil op niemand afgeven, maar dit was wel zo opvallend en vervelend (vooral in het begin trouwens, later werd het iets beter), dat ik af en toe heb getwijfeld om te stoppen met lezen. En dat heeft voor mij wel een groot deel van het plezier van het lezen weg gehaald. Ik ben misschien ook gewoon iemand die dat extra op let, waardoor het me mee opvalt, maar het was voor mij een domper tijdens het lezen en heeft mijn beoordeling wel heel erg beïnvloed.
Dit boek zou 5 sterren materiaal kunnen zijn. De perspectieven, de manier van vertellen, de veelzijdigheid van dit verhaal, maakt 'Een wereld in de schaduw' tot een topboek binnen het genre. Maar voor mij was de veelvoudigheid aan fouten en niet-kloppende verhaaltechnische punten een enorm nadeel. Ik geef het boek daarom 3,25 sterren!
~Live Your life Reading
1
Reageer op deze recensie
