Literair Meesterwerk

Als Harriet zes jaar oud is gaan haar ouders scheiden. Op een avond hoort ze haar ouders ruzie maken over wie haar zus mag meenemen en wie haar krijgt. En geen van beide lijkt Harriet te willen. Uiteindelijk krijgt haar vader Harriet.

Twee jaar later ontmoeten de beide zussen elkaar opnieuw maar deze ontmoeting eindigt dramatisch en zij verliezen het contact met elkaar, abrupt en voor altijd!

Harriet ontmoet jaren later Oskar. Oskar geraakt volledig in de ban van de enigmatische vrouw. Vanaf de ontmoeting is duidelijk dat zij ongrijpbaar, extravagant maar ook heel gesloten is. En toch valt hij als een blok voor haar. Ze gaan dan ook al snel samenwonen en krijgen een dochter, Yana. Maar dan verzuurt hun relatie al heel gauw.

Yana is elf jaar als haar moeder uit haar leven verdwijnt. Het is nog eens zoveel jaren later, bij het overlijden van haar vader Oskar, dat ze op zoek gaat naar antwoorden. Waarom wou haar moeder haar niet in haar leven, ondanks beloftes die werden gemaakt door Harriet dat ze altijd samen zouden blijven!

Na het succes van ‘De Overlevenden’ moet het geen makkelijke taak geweest zijn voor Alex Schulman om een opvolger te schrijven die even hard in de smaak van zijn lezers zal vallen. Ik had ook schrik vooraleer ik eraan begon, geef ik toe, dat ik minder in de ban van dit boek zou zijn dan als van de voorloper. Maar niets is minder waar.

Schulman neemt ons in dit boek mee op drie treinreizen, elke reis heeft hetzelfde eindstation: Station Malma! En elke reis wordt uitgevoerd door één van de drie hoofdpersonages: Harriet, die deze met haar vader onderneemt. Oskar, die onderweg is met Harriet. En Yana, die helemaal alleen is op zoek naar antwoorden. Alle drie hebben ze hetzelfde gemeen: Harriet! En alle drie verzinken ze diep in hun herinneringen tijdens de treinrit.

Van de eerste zin weet je dat er iets is gebeurd, iets dat voor iedereen in dit verhaal gevolgen heeft en dat de route van het lot heeft bepaald, rechtstreeks óf onrechtstreeks. Maar als lezer krijgen we maar mondjesmaat te weten wat dat is en wat die gevolgen uiteindelijk zijn.

Schulman is een fantastisch sterk schrijver en lokt je meanderend mee in het Zweedse landschap, de hoofdstad en in de hoofden van zijn personages. Hij laat ons de vraag stellen of je verleden bepaalt hoe iemands leven eruit zal zien en hoe iemand zich zal gedragen. Harriet was niet gewenst als kind bij geen enkel van haar ouders, valt dit dan haar latere gedrag te verklaren?

Dit boek zit vol sterke karakters die tegelijk zwak zijn, op zoek zijn en denken de mensen om zich heen te kennen maar eveneens verblind zijn en daardoor niet zien wie ze voor zich hebben. Familiebanden kunnen heel sterk zijn maar kunnen ook traumatisch zijn en Schulman weet heel goed dat traumatische in zijn tekst te laten doorsijpelen. Dit is een 250 tellend familie epos bekeken door de lens van drie hoofdrolspelers die elk vastzitten in hun eigen hoofd en hun eigen leven.

Ik ben blij dat ik even hard van dit boek heb genoten als van De Overlevenden!