Lezersrecensie
Zo mooi
De bibliotheek vol herinneringen.
“Ze had een vreemd verlangen naar het gevoel om volledig in de ban te zijn van een boek.” blz. 20
Synopsis:
Sally bouwt al drieënveertig jaar aan haar bijzondere bibliotheek. Elk jaar, op de verjaardag van haar dochter Ella, voegt ze een nieuw boek toe aan haar planken, met voorin een persoonlijke boodschap voor haar dochter.
Elle vluchtte tweeëntwintig jaar geleden naar Australië na een verhitte ruzie en keek nooit meer om. Hoewel Sally nog steeds trouw elk jaar de bibliotheek aanvult, begint ze de hoop te verliezen dat haar dochter ooit door de nieuwe boeken zal bladeren.
Dan slaat het noodlot toe en wordt Ella gedwongen terug te keren naar haar moeder en het huis dat ze ooit kende. Maar kunnen moeder en dochter hun relatie nog herstellen?
Ik schrijf deze recensie nog steeds met een brok in mijn keel en een spijtig gevoel dat het boek uit is. Ik heb zo genoten van dit boek dat deze echt wel in mijn top drie komt waardoor ik me tegelijkertijd ook afvraag of ik de juiste woorden ga vinden die dit boek verdiend.
Een puur verhaal tussen moeder en dochter wat laat zien hoe belangrijk het is om met elkaar (te blijven) praten en te luisteren naar wat de ander zegt. Een verhaal wat de puurste vorm van houden van: die tussen moeder en kind prachtig verwoord.
Het liefst zou ik naar jullie allemaal schreeuwen LEES DIT BOEK. Het verrijkt je leven gegarandeerd.
De schrijfwijze van Kate Storey is ontzettend fijn. Ze heeft de personages levensecht weggezet waardoor ik in het begin een hekel had aan Ella. Maar Nathan een dikke knuffel wil geven.
Het lezen van dit boek bracht me echt in een tweestrijd. Aan de ene kant wil je verder lezen omdat je wilt weten wat gaat komen. Aan de andere kant wil je elke dag maar een klein stukje lezen zodat je lang van het boek kunt genieten.
Maar hoe je het ook leest. Je zult het boek dichtslaan met een voldaan gevoel en een brok in je keel.
De bibliotheek vol herinneringen krijgt een speciaal plekje in mijn boekenkast. Ik zal deze koesteren. En hopelijk wil mijn zoontje deze ooit lezen en begrijpt dan nog beter waarom ook hij elk jaar een boek krijgt met zijn verjaardag. Want ook ik doe dit al sinds de geboorte.
“Ze had een vreemd verlangen naar het gevoel om volledig in de ban te zijn van een boek.” blz. 20
Synopsis:
Sally bouwt al drieënveertig jaar aan haar bijzondere bibliotheek. Elk jaar, op de verjaardag van haar dochter Ella, voegt ze een nieuw boek toe aan haar planken, met voorin een persoonlijke boodschap voor haar dochter.
Elle vluchtte tweeëntwintig jaar geleden naar Australië na een verhitte ruzie en keek nooit meer om. Hoewel Sally nog steeds trouw elk jaar de bibliotheek aanvult, begint ze de hoop te verliezen dat haar dochter ooit door de nieuwe boeken zal bladeren.
Dan slaat het noodlot toe en wordt Ella gedwongen terug te keren naar haar moeder en het huis dat ze ooit kende. Maar kunnen moeder en dochter hun relatie nog herstellen?
Ik schrijf deze recensie nog steeds met een brok in mijn keel en een spijtig gevoel dat het boek uit is. Ik heb zo genoten van dit boek dat deze echt wel in mijn top drie komt waardoor ik me tegelijkertijd ook afvraag of ik de juiste woorden ga vinden die dit boek verdiend.
Een puur verhaal tussen moeder en dochter wat laat zien hoe belangrijk het is om met elkaar (te blijven) praten en te luisteren naar wat de ander zegt. Een verhaal wat de puurste vorm van houden van: die tussen moeder en kind prachtig verwoord.
Het liefst zou ik naar jullie allemaal schreeuwen LEES DIT BOEK. Het verrijkt je leven gegarandeerd.
De schrijfwijze van Kate Storey is ontzettend fijn. Ze heeft de personages levensecht weggezet waardoor ik in het begin een hekel had aan Ella. Maar Nathan een dikke knuffel wil geven.
Het lezen van dit boek bracht me echt in een tweestrijd. Aan de ene kant wil je verder lezen omdat je wilt weten wat gaat komen. Aan de andere kant wil je elke dag maar een klein stukje lezen zodat je lang van het boek kunt genieten.
Maar hoe je het ook leest. Je zult het boek dichtslaan met een voldaan gevoel en een brok in je keel.
De bibliotheek vol herinneringen krijgt een speciaal plekje in mijn boekenkast. Ik zal deze koesteren. En hopelijk wil mijn zoontje deze ooit lezen en begrijpt dan nog beter waarom ook hij elk jaar een boek krijgt met zijn verjaardag. Want ook ik doe dit al sinds de geboorte.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van loveboeken
Gesponsord
Als François de bewusteloze, mysterieuze Elsa aantreft, besluit hij haar te verzorgen. Geleidelijk aan geven ze hun geheimen aan elkaar bloot. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
