Soms zijn woorden overbodig

Hoe Anouk een ijsbeer redde

Normaal begin ik mijn recensies altijd met een quote uit het boek. Maar bij dit boek gaat dat niet lukken. Waarom niet? Lees dan maar snel verder.

Synopsis:
In het koude, hoge noorden woont Anouk. Ze woont met haar familie in een klein dorpje, op een plek waar bijna altijd sneeuw ligt. Anouk trekt er graag op uit, op avontuur! Ze kent alle dieren die rond het dorp leven, op het land, in het water en in de lucht.
Op een dag ziet Anouk hoe een klein ijsbeertje in het koude water valt en niet meer terug kan naar zijn moeder. Meteen schiet Anouk te hulp! Maar dan merkt ze dat haar ijsschots steeds verder afdrijft van de kust. Wie komt haar nu redden...?

Soms zegt een illustratie meer dan 1000 woorden. En dit prentenboek al helemaal. Een prachtig verhaal wordt niet met woorden maar met illustraties verteld. Illustraties die er telkens weer voor zorgen dat je in je hoofd een verhaal tot leven brengt dat past bij wat je ziet.

Een prentenboek wat uitnodigt om met kinderen te praten over wat ze zien. Hoe ervaren zij de illustraties? Welk verhaal zouden zij erbij vertellen?
Een prentenboek dat zeer geschikt is voor leerkrachten om kinderen uit te nodigen verhalen te vertellen. Zelf ga ik dit boek zeer zeker inzetten in mijn groep 3. Ik wil de kinderen het verhaal bij dit boek laten schrijven, wat zien zij in de platen en als ze dan auteur zouden mogen worden bij dit prachtige boek wat zou dan hun verhaal zijn?

Hou je van mooie platen en van zelf mijmeren over een verhaal dan is dit boek zeker een aanrader!